٭ آقای ب و نارنجی بزرگ
------------------
1- خانم نازلی می گوید که یک نارنجی بزرگ در وبلاگ آقای ب دیده می شود. آقای ب هرچه سر تا ته وبلاگش را می گردد، چنین چیزی نمی بیند. اما این دلیل نمی شود. آقای ب خیلی وقتها خیلی چیزها را نمی بیند. ضعف بینایی آقای ب بخصوص وقتی که به دستاوردهای عظیم و باورنکردنی دولت فخیمه نهم می رسد به شدت خودش را نشان می دهد.
2- آقای ب به کیبوردش که از کثیفی سیاه شده است نگاه می کند و یادش می افتد که جایی خوانده است که تعداد میکروبهای کیبورد از تعداد میکروبهای کاسه توالت بیشتر است.
3- آقای ب "Decosntructing Harry" آقای وودی آلن را دید و لذت فراوان برد.
آقای ب تکرار کرد: "خدا یک وودی آلن گنده است".
4- شما اصلا تابحال محضر این خانم Joan Baez را درک کرده بودید؟ آقای ب از کشف ایشان خیلی خوشحال است. آقای ب درضمن به روح ویکی پدیا که این همه اطلاعات جالب در مورد ایشان ارائه می کند، صلوات می فرستد و یادش می افتد که زمانی قرار گذاشته بود که روزی، یا لااقل هفته ای یک مدخل فارسی در آن بنویسد اما تا بحال فقط یک مدخل نوشته است و آن هم یک مدخل نصفه نیمه و ناقص در مورد آرش سبحانی.
5- آقای ب از این کارهای نصفه نیمه زیاد انجام داده است، کتابهایی که 10 صفحه اولشان را ترجمه کرده است، جلساتی که فقط اولی شان را برقرار کرده است، ایده های جالبی که فقط در حد حرف مانده است ...
6- آقای ب با شور و حال فراوان برای آقای مدیر عامل توضیح می دهد که پروژه ای که به شرکتشان پیشنهاد شده است یک فرصت طلایی است برای انجام پروژه ای در راستای توسعه پایدار. آقای ب توضیح می دهد که پروژه کذایی در زمینی ساخته می شود که در حال حاضر زمین کشاورزی است، و اگر سطح اشغال زمین پروژه به مقداری حدود 30 درصد محدود شود و بجایش ساختمانهای بلندمرتبه ساخته شود، در عوض مابقی زمین با گیاهانی با قدرت تبدیل گاز کربنیک به اکسیژن بیش از زمین زراعی استفاده شود و اگر در طرح سازه جدا به مسئله دی اکسید کربن توجه شود، می شود پروژه ای نمونه ساخت، می شود کارفرما را راضی کرد که چنین امتیازی در طرح می تواند یک موقعیت بسیار مناسب تبلیغاتی باشد، می تواند یک موقعیت بسیار دلخواه شهری باشد که پروژه را به یک پروژه نمونه تبدیل می کند، می شود اصلا نام شهرک را عوض کرد و نامش را گذاشت شهرک "سبز" فلان ...
آقای مدیر عامل نگاهی به اقای ب می کند که یعنی "برو بابا ول معطلی" و می گوید بله بد فکری نیست.
نوشته شده در ساعت 5:54 PM

٭ یک فصل دیگر از "خاک"
----------------------

(قبول! انقدر فاصله افتاد بین این قسمت و آن دو قسمت قبلی که به کل یادتان رفت که اصلا "خاک" چی بود و اردشیر تیرداد کی بود. اما یکی دو خط که بخوانید یادتان می افتد)

مجمع کهکشانی حمل و نقل گردبادی که وظیفه انتقال اردشیر تیرداد را به زمین در یک برنامه نمونه به عهده گرفته بود، مباحث متعدد و جلسات بیشماری را برای انتخاب اطلاعاتی که باید در آی سی حافظه اردشیر قرار می گرفت برگذار کرد.
مثل همه مجموعه های دیگر اینچنینی، اطلاعات، احساسات و خاطرات جمع شده در این آی سی، مجموعه ای بی ربط و هچل هفت بود از اطلاعات، احساسات و خاطرات آدمهای مختلف. تکه هایی نامربوط از خاطرات آدمهای متعددی که بدون آنکه بدانند، اطلاعاتشان در مجموعه کهکشانی خاطرات ضبط می شود.
درست مثل سرود ملی ما، که ترکیبی است نامربوط و هچل هفت از چند سرود مختلف و چند ترانه مختلف.
درست مثل خود ما که ترکیبی هستیم نامربوط و هچل هفت از کلی احساسات و خاطرات و اطلاعات بی ربط.
برای همین، اردشیر تیرداد خیلی راحت به عنوان عضوی از جامعه ما پذیرفته شد. بدون اینکه ذره ای احساس ناهمخوانی با بقیه داشته باشد.

اردشیر تیرداد صبح که از خانه راه افتاد، به سیاق معمول روزهایی که جلسات کاری می رفت، کراوات زد. توی راه با خودش فکر کرد که احتمالا دربان دانشگاه تهران راهش نمی دهد. آن هم در این دوران آقای عمید زنجانی. اما از قضا دربان نه فقط اردشیر تیرداد را به دانشگاه راه داد، بلکه به او لبخند هم زد. اردشیر وارد دانشگاه که شد، چند دقیقه ای در شوک بود. خیره مانده بود به چکمه های پاشنه بلندی که دختران دانشجو پوشیده بودند، انقدر برایش عجیب بود که چند دقیقه ای طول کشید تا سرش را بلند کند و مانتوهای کوتاه و آرایشهای غلیظشان را ببیند.
اردشیر تیرداد با خودش فکر کرد : "رمان ما عمرا کسی رو با این ریخت و قیافه دانشگاه راه نمی دادند." و البته آن زمانها کسی را با کراوات هم به دانشگاه راه نمی دادند.

نباید از یاد ببریم که اردشیر دروغ می گفت. اصلا اردشیر هیچوقت در زندگیش دانشگاه نرفته است. اردشیر تیرداد در سرزمین جادوگز از، در جنگل شرقی یک چوب بری دارد. سه کلاس هم بیشتر سواد ندارد. اما با آی سی حافظه ای که به او نصب شده است، الان اردشیر تیرداد مهندس است. در خاطراتش هم هست که در دانشگاه تهران درست خوانده است.

دانشگاه تهران که اردشیر تیرداد خیال می کند که آنجا درس خوانده است، قبلا هم اسمش دانشگاه تهران بود.
دانشگاه علم و صنعت که آقای رئیس جمهور آنجا درس خوانده است، قبلا هم اسمش دانشگاه علم و صنعت بود.
اما دانشگاه شریف قبلا دانشگاه آریامهر بود.
دانشگاه امیر کبیر قبلا دانشگاه پلی تکنیک بود.
دانشگاه شهید بهشتی قبلا دانشگاه ملی بود.
ولی دانشگاه خواجه نصیر قبلا اسمش هیچ چیز نبود. اصلا دانشگاه خواجه نصیر قبلا نبود.

آی سی حافظه اردشیر به او می گوید : خیلی چیزها قبلا نبود

Labels: خاک ، اردشیر تیرداد ، جادوگر شهر از

نوشته شده در ساعت 5:32 PM

٭ آقای ب و شاخ غول
---------------------
1- آقای ب بالاخره شاخ غول را می شکند و وبلاگ می نویسد.
2- آقای ب حقیقتا حرف بدردبخوری برای نوشتن در وبلاگش ندارد و صرفا برای این می نویسد که دوستانش از دیدن وبلاگ آپدیت نشده اش اعصابشان خراب نشود.
3- آقای ب واقعا از دست خانم رولینگ عصبانی است. آقای ب به خانم رولینگ می گوید: " بله خانم، خودمان می دانستیم که آقای دامبلدور گی تشریف دارند ، لازم نبود شما در وسط جلسه عمومی این را بگویی و آن مرحوم را بی آبرو کنی. خانم جان کتاب تمام شد، الخلاص. ول کن باباجان، بیخود مردم را خراب نکن"
4- آقای ب دلش فیلم جدید می خواهد. آهنگ جدید هم می خواهد. فیلمی که اقای ب دلش می خواهد، باید یک چیزی باشد شبیه بیگ لوبوفسکی و آهنگی هم که دلش می خواهد آلبوم جدید مارک نافلر است. آقای ب فعلا کتاب جدید احتیاج ندارد. فیه ما فیه مولوی را دارد می خواند و بعدش هم لابد مقالات شمس را.
5- نامه آقای رئیس جمهور به آقای سارکوزی را دیدید؟ خداییش حال کردید؟ بخصوصو آنجا که اقای رئیس جمهور به آقای سارکوزی که یک سال از ایشان مسن تر است و سابقه حضور در سه کابینه مختلف را هم داشته است می گوید "شما جوان و کم تجربه اید".
6- این بند را آقای ب سومین بار است که می نویسد. اولش دو تا موضوع دیگر نوشت که به نظرش بی خود آمد.به همین دلیل آنها را پاک کرد و بجایش این را نوشت.
7- دروغ چرا؟ آقای ب از ضد مرگ آقای تارانتینو بدش نیامد. اما آن لذتی را هم که از بیل را بکش چشیده بود، نبرد. درست است که آقای ب برخلاف روح لطیفش، کلی از صحنه تصادف کذایی لذت برد اما فکر می کند این برای لذت بردن از یک فیلم کافی نیست. یا شاید هم دلیلش این است که این صحنه ها در بیل را بکش اصل بود و در ضد مرگ کپی.
آقای ب اصولا از کپی ایده های هنری خیلی بدش می آید. حتی وقتی که هنرمندی از خودش کپی می کند.
آقای ب به آقای تارانتینو می گوید : خب این حرفها را که در بیل را بکش هم زده بودی. حرف تازه چی داری؟
8- آقای ب از اینکه در استان سیستان و بلوچستان بعضی از ادارات دولتی روی سربرگشان و دم در ساختمانشان می نویسند "استان س و ب " هم خیلی حرصش می گیرد.
9- آقای ب سرش درد می کند. و وقتی سرش درد می کند، خیلی خیلی خیلی بی حوصله و بداخلاق می شود.
10- کسی این آلبوم جدید Kill to get crimson مارک نافلر را ندارد؟ اگر دارید، برای آقای ب ضبط کنید. ثواب دارد.

Labels: آقای ب

نوشته شده در ساعت 5:24 PM