٭ " مقاومت غير هنجارين در شرايطي رخ مي‌دهد که فرد علاوه بر رد قوانين حاکم بر فضاي حالت جامعه و طرد کردن مرزبندي کلان تحميل شده بر دامنه انتخابهايش، ‌اصول مبارزه با اين قوانين و آن محدوديتهاي را هم مورد بازبيني قرار دهد. در اين شرايط، فرد از دامنه مجاز و هنجارين تعريف شده در نظام اجتماعي خارج مي‌شود و بخش‌هايي از فضاي حالت خود را تجربه مي‌کند که توسط نظام اجتماعي پيش بيني و "ديده" نشده است. اين شکل از مقاومت را به دليل تخطي کردن از سپهر معنايي و فضاي حالت مجاز مرسوم تعريف شده در جامعه، غير هنجارين مي‌ناميم.
مقاومت غيرهنجارين،‌در سطح روانشناختي توسط شاخصي به نام خلاقيت پشتيباني مي‌شود،‌و در سطح کلان، ‌امکانات جديدي را براي سازماندهي پيش روي نظام اجتماعي مي‌گذارد. در صورتي که مسيرهاي پيشنهادي شده ناشي از اين مقاومت‌هاي غيرمنتظره پايداري و ثبات کافي را براي سيستم اجتماعي فراهم کنند،‌اين امکان وجود دارد که به جذب کننده هاي جديدي در فضاي حالت سيستم تبديل شوند و خطراهه هاي تحول سيستم را به سوي خود جذب کنند. در نتيجه، ‌گذاري به وقوع مي‌پيوندد و سازمان يافتگي جديدي در سطح اجتماعي بروز مي‌نمايد."

وکيلي ، شروين – صفحه 275- رويکرد سيستمي و ميان رشته‌اي به مفهوم قدرت و تحليل جايگاه آن در نظامهاي اجتماعي- پايان نامه برا ي اخذ مدرک دکتراي جامعه شناسي، دانشکده علوم اجتماعي، ‌دانشگاه علامه طباطبائي، 1385، نشر الکترونيک توسط انتشارات داخلي موسسه‌ي فرهنگي هنري خورشيد راگا"، 1386.

نوشته شده در ساعت 8:20 PM

٭ پیشنهاد سبز اندیش برای مرامنامه راه سبز امید
---------------------------------------------------------------
یکی از نخستین پروژه های انجام شده توسط شبکه سبز اندیش تدوین پیشنهادی برای مرامنامه راه سبز امید است.
میر حسین موسوی نامی از تشکیلاتی به این نام آوزده است اما هیچ ساختاری برای آن تعریف نکرده است و آنرا به تشخیص و به خلاقیت شخصی مردم مرتبط کرده است. بدیهی است که نخستین نیاز هر عمل اجتماعی و هر ساختار سیاسی، وجود یک مرامنامه برای فعالیت است.
میرحسین موسوی یا تشکل های سیاسی همراهش، هیچکدام پیشنهادی برای چنین مرامنامه ای ارائه نکرده اند.
شبکه سبزاندیش معتقد است که بهترین راه برای تدوین چنین مرامنامه ای، آن است که بحثی آزاد بر روی آن شکل بگیرد و برای امکان ÷ذیر شدن چنین بحثی، پیشنهاد خود را برای مرامنامه راه سبز امید (رسا) ارائه می کند تا نقطه شروع بحث باشد.
پیشنهاد سبز اندیش برای مرامنامه رسا به شرح زیر است :


پیشنهاد سبزاندیش برای مرام‌نامه رسا
از ویکی سبز


متن زیر پیش‌نویسی برای مرام‌نامه راه سبز امید (رسا) می‌باشد. هر چند نام این تشکیلات در بیانیه میرحسین موسوی مطرح شد اما به باور بسیاری، خیزش کنونی مردم ایران در حامیان شعارهای موسوی خلاصه نمی‌شود. به باور ما، رسا شامل گروه‌های گوناگون با نگرش‌های اجتماعی-سیاسی متفاوت است که حول اشتراکات‌شان گرد هم آمده‌اند تا تغییر سیستم حکومتی کنونی ایران را مقدور سازند. به همین خاطر مرام‌نامه رسا تنها شامل خواسته‌های حداقلی است که همه حامیان جنبش بدون خشونت سبز بر آن توافق دارند. این مرام‌نامه می تواند به عنوان هسته اولیه بیانیه‌های سیاسی همه گروه‌های حامی رسا استفاده شود. هر گروهی - از جمله حامیان موسوی و یا کروبی - می‌تواند اصول فکری و بینش سیاسی خود را به شرط آنکه با این مرام‌نامه در تقابل نباشد به آن اضافه کند و هم‌چنان حامی رسا شمرده شوند. شبکه سبزاندیش هم از همین پیش‌نویس برای نوشتن مرام‌نامه‌ش استفاده کرده است.


مرام‌نامه راه سبز امید (رسا)، نسخه +۱.۱

شرایط بحرانی و پیامدهای انتخابات ریاست‌جمهوی ۱۳۸۸ کاستی‌های نظام سیاسی موجود در ایران برای احقاق حقوق پایه انسانی شهروندان را به وضوح پدیدار کرده است. اعتراضات گسترده‌ی خرداد و تیر ۸۸ و امتداد آن تا روز قدس (۲۷ شهریور) نشان‌گر افزایش آگاهی شهروندان جامعه‌ی ایران و اراده‌ی آنها به تغییر در مناسبات قدرت و اجتماع است. برای بهره‌برداری از این سرمایه‌ی اجتماعی، ما، گروهی از شهروندان ایرانی در تشکل راه سبز امید (رسا) گرد هم آمده‌ایم تا در جهت گذار به نظامی بر پایه آزادی فردی و اجتماعی، مردم‌سالاری، رفاه اقتصادی و اجتماعی پایدار، و امنیت ملی همراه با تفاهم بین‌المللی کوشش نماییم.
چشم‌انداز رسا

فعالیت‌های سیاسی-اجتماعی رسا، که یک جنبش مدنی است، در جهت تحقق چشم‌انداز ایران فردا شکل می‌گیرد. مبانی این چشم‌انداز عبارت‌اند از:

مردم‌سالاری

رسا خواست مردم را تنها مرجع مشروعیت حکومت می‌داند و لذا حاکمیت مردم بر سرنوشت خود بر پایه‌ی نظام انتخاباتی، گروه‌های مدنی، احزاب و رسانه‌های آزاد را تنها ساختار تضمین‌کننده حقوق شهروندان ایرانی می‌داند. در این راستا رسا دخالت افراد و نهادهای غیر منتخب مردم در ساختار سیاسی کشور،‌ فرآیند تصویب قوانین، و انتخابات را رد می‌کند. رسا از تمرکززدایی در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی-اجتماعی-اقتصادی حمایت می‌کند و لازم می‌داند که در شکل‌دهی به ساختار نظام حکومتی، هیچ تبعیضی بین قوم‌ها و مذاهب اعمال نشود.

آزادی فردی و اجتماعی

رسا اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر را مبنای حقوق فردی و اجتماعی انسان‌ها می‌داند و در همگام کردن قوانین کشوری با این قوانین کوشش می‌کند. از نظر ما حفظ حقوق فردی شهروندان، صرف‌نظر از وابستگی‌های فرهنگی، قومی، نژادی، دینی، زبانی، جنسیتی و گرایشی آنان و فراهم کردن شرایط مناسب برای شکوفا شدن هر شهروند، از اهم وظایف دولت‌های ملی و تشکیلات اداری-سیاسی محلی است. رسا حمایت از برابری حقوق زنان با مردان و تکیه بر توانمندسازی زنان را برای رسیدن به مردم‌سالاری پایدار ضروری می‌داند.
توسعه اقتصادی پایدار همگام با رفاه اجتماعی

از دیدگاه رسا دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی باید با هدف توسعه پایدار و همه‌جانبه‌نگر (اقتصادی-اجتماعی-زیست محیطی) ایران به همکاری سازنده بپردازند. مدیریت خردمندانه نفت و دیگر منابع ملی، حمایت از کارآفرینی غیر دولتی، و ایجاد یک نظام مالیاتی موثر در راستای نیل به این هدف ضروری است. ایجاد ساختارهای موثر حمایتی اجتماعی برای در دسترس قرار دادن امکانات پایه‌ی رشد از جمله آموزش و بهداشت و حمایت از بازنشستگان، ازکارافتادگان و بیکاران از اولویت‌های اقتصادی-اجتماعی راه سبز امید است. رسااز کاهش تصدی دولت در اقتصاد و تجارت خارجی، سرمایه‌گذاری بین‌المللی و داد و ستد آزاد با جهان و هم‌زمان مقابله با انحصارهای اقتصادی و مدیریتی حمایت می‌کند.

امنیت ملی همگام با همبستگی بین المللی

رسا خواستار ارتباط احترام‌آمیز بین دولت ایران و تمامی دولت‌های دنیا در چارچوب قوانین بین‌المللی، و به منظور حفظ امنیت و منافع ملی ایران است. رسا از همکاری‌های بین‌المللی در جهت منافع ملی ایران و ارتقاء حقوق همه انسان‌ها حمایت می‌کند.

جامعه مدنی

رسا جامعه‌ی مدنی را عامل برقراری تعادل و پیشرفت در روابط دولت و بازار از یک سو، و اجتماع و فرد از سوی دیگر می‌داند. ما معتقدیم نهادهای داوطلبانه‌‌ای که حول محور ارزش‌ها، اهداف و علائق مشترک شکل می‌گیرند، در تقسیم قدرت بین شهروندان و خودآگاهی سیاسی و اجتماعی جامعه حیاتی هستند. رسا حمایت از سازمان‌های غیر دولتی، سندیکاهای کارگری، انجمن‌های دانشجویی، موسسات خیریه و سایر موسسات مردم‌نهاد و تعاونی را به عنوان روش تقویت جامعه مدنی دنبال می‌کند.


راه‌کارهای رسا

برای رسیدن به چشم‌انداز بالا اعضای رسا راه‌کارهای کلی زیر را دنبال می‌کنند.
دنبال کردن هدف‌های مشخص و قابل دسترس

اعضای رسا در هر رده اجتماعی،‌ از خانواده، محله، و روستا گرفته تا مدرسه و محل کار و اماکن عمومی،‌ به شناسایی و دنبال کردن اهدافی مشخص برای تشکیلات رسا می‌پردازند. هر هدف به ابتکار شخصی در راستای حرکت به‌سوی چشم‌انداز بالا انتخاب می‌شود با این شرط که مغایر اصول رسا نباشد. اعضای رسا ایده‌های پروژه‌های موفق را از طریق شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و از تجربیات هم استفاده می‌کنند.

اطلاع‌رسانی و آموزش

‌اطلاع‌رسانی و آموزش عمومی در مورد اهمیت استقرار ساختارهای مندرج در چشم‌انداز، برای حمایت و پیش‌برد موجی بزرگ از تقاضای مردمی برای تغییرو دست‌یابی به این اهداف، ضروری است. اعضای رسا در گروه‌های کاری خود وظیفه تبیین دقیق این ضروریات و اطلاع‌رسانی و آموزش عمومی در این مورد را به عهده خواهند گرفت. من‌جمله، تغییر در ساختار آموزشی و نگرش خانواده و مدرسه به آموزش کودکان در جهت آشنایی با حقوق خودشان قدمی مهم در پیشرفت جامعه ایران را به سمت آزادی از استبداد و توسعه پایدار به حساب می‌آید.

مخالفت با بی‌عدالتی، دروغ و زورگویی

سکوت در مقابل بی‌عدالتی، دروغ و قانون‌گریزی موجب سست شدن پایه‌های اخلاقی جامعه می‌شود و کشور را در دام انفعال، بی‌قانونی، و ریا فرو می‌برد. اعضای رسا به روشنگری و مخالفت آشکار با موارد بی‌عدالتی و دروغ در جامعه پرداخته، از همکاری با، و مشروعیت بخشی به، ظالمان و فریب‌کاران خودداری می‌کنند. با توجه به حضور منفی تفکر استبدادی در تعاملات روزمره جامعه، در حوزه شخصی نیز رسا حاکمیت فرهنگ تحمیل و اجبار بر آموزش کودکان، آداب زندگی خانوادگی، تربیت مدرسه، و دادوستد بازار را نفی می‌کند و برای تقویت بنیان‌های فکری و فرهنگی در تشویق و ارتقای فرهنگ آزادی انتخاب و اختیار فردی و جمعی تلاش می‌کند.

جذب همه نیروهای علاقه‌مند به ایران

رسا به همه ایرانیان تعلق دارد و حضور سازنده نیروهای مختلف سیاسی و اجتماعی، با عقاید و پیشینه‌های مختلف، برای موفقیت در فعالیت‌های رسا ضروری است. اعضای رسا تلاش خواهند کرد تا با جذب طیف وسیعی از نیروها راه گذار به ایران فردا را هموار نمایند. با استفاده از رنگ‌ها و حرکات نمادین، اعضای رسا حضور خود را در جامعه پررنگ‌تر می‌سازند تا روح هم‌بستگی مردمی در جنبش را تقویت بخشند.

تغییر ساختاری از طریق صندوق‌های رای

با حمایت نظری و عملی ازجنبش ملی ایرانیان در جهت چشم‌انداز ایران فردا و توجیه نیروهای درون نظام, رسا از تغییر ساختار سیاسی از طریق فعالیت‌های مدنی و بدون خشونت، که منتهی به یک رفراندوم ملی، شوند حمایت می‌کند. تجربه سی سال اخیر به اکثریت بزرگی از ایرانیان نشان داده که ساختن آینده‌ای بهتر برای خود و فرزندانمان بدون غلبه بر تمامیت‌خواهی عده‌ای قلیل ممکن نیست.

پخش هزینه تغییر با تشکیل گروه‌های انعطاف‌پذیر

راه سبز امید برای دنبال کردن این راه‌کارها از گروه‌های خودجوش و مردمی نیمه‌مستقل بهره می‌گیرد. این گروه‌ها بین سه تا ده نفر عضو دارند و هر کدام بدون نیاز به سلسله مراتب سازمانی به دنبال یک هدف کوچک و قابل دسترس در راستای چشم‌انداز رسا فعالیت می‌کنند. در عین حال هر گروه سعی در ایجاد و حفظ رابطه با گروه‌های نزدیک به خود خواهد داشت. این گروه‌ها بر اساس اصول مقاومت مسالمت‌آمیز عمل می‌کنند.
اصول رسا

در دنبال کردن راه‌کارهای بالا اعضای رسا به اصول زیر پایدار می‌مانند:

شفافیت و مسوولیت‌پذیری

تمام ‌منابع و مخارج مالی تشکیلات رسا که صرف‌ فعالیت‌ در حوزه عمومی می‌شوند باید شفاف و علنی باشند و عامه مردم بتوانند از جزئیات آن باخبر شوند. اعضا خود را در برابر اهداف گروهی مسوول می‌دانند و در جهت این اهداف متعهدانه عمل می‌کنند.

احترام به مخالف

مخالفان و منتقدان تشکیلات رسا می‌توانند و حتی ترغیب می‌شوند که مخالفت‌شان را به شرط پایبندی به اصل گفتگوی مسالمت‌آمیز، در مجراهای اطلاع‌رسانی رسا منتشر کنند. همچنین رسا به حریم خصوصی همه، از جمله مخالفان، احترام می‌گذارد.

اختیار و نفی خشونت

رسا هرگونه حرکت خشونت‌آمیز یا اجباری را مغایر اصول خود می‌داند و آن را شدیداً نفی می‌کند. همه اعضای رسا در دنبال کردن اهداف بالا به اصل عدم تحمیل و عدم خشونت پای‌بند خواهند ماند.

موفقیت در هر قدم

راه سبز امید، با توجه به تجربیات تاریخی، معتقد به پیمودن کامل و بدون میان‌بر مسیر تغییرات است. مسیر تغییر طولانی است. اما فعالیت در این مسیر غنی‌کننده‌ی زندگی اعضای رسا خواهد بود؛ چرا که آنها برخوردی سازنده با مشکلات جامعه خواهند داشت، و با آزادگی در مقابل فریب و بی‌عدالتی ساکت نمی‌نشینند. برداشتن هر قدم در مسیر عدالت و آزادی و به‌کارگیری خلاقیت در برخورد با استبداد و هوادارانش برای اعضای رسا موفقیتی شادی‌آور است. اعضای رسا به نوآوری و خلاقیت در هر قدم از مسیر حرکت به سوی ایران فردا اعتقاد دارند.

عضویت در رسا

عضویت در رسا آسان است: ‌هر فرد یا گروهی که به اهداف، راه‌کارها، ‌و اصول این مرام‌نامه پای‌بند باشد عضو رسا است. اعضا برای شروع فعالیت کافی‌ست به یک گروه بپیوندند،‌ یا گروه جدیدی را تشکیل دهند و با انتخاب و دنبال کردن یک هدف در راه سبز امید قدم بگذارند.

اعلام حمایت از این مرام‌نامه

حمایت از این مرام‌نامه مختص اعضای شبکه سبزاندیش نیست. همه ایرانیانی که با موارد درج‌شده در این مرام‌نامه موافق هستند می‌توانند حمایت خودشان را اعلام نمایند. برای این کار بعد از خواندن شرایط حمایت از مرام‌نامه مشخصات خودتان را ارسال کنید.

منبع : http://www.sabzandish.net/wiki/index.php?title=%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%B3%D8%A8%D8%B2%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4_%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C_%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D8%B1%D8%B3%D8%A7
نوشته شده در ساعت 11:42 PM

٭ شبکه سبزانديش
-----------------------------
شبکه سبزانديش نتيجه بحثهايي است بين دوستاني که فکر مي کنند مي توان يک شبکه اجتماعي را بر مبناي وب 2 شکل داد.
چيزي که در نوشته فصل اول من آمده بود و دوستان ديگريهم به شکل کاملتري مطرحش کرده بودند.
شبکه سبزانديش يک شبکه کاملا باز است، يکجور ويکي.
اصلا يکي از قسمتهاي اصلي آن هم يک ويکي است : ويکي سبز (http://www.sabzandish.net/wiki )
سه قسمت ديگر هم دارد، کافه سبز، سنا و بلاگ سبز. ساختارش هم ساده و منطقي است، بحث ها در کافه انجام مي شود، هر وقت قرار باشد تصميم بگيريم، در سنا راي گيري مي شود، بلاگ کمک مي کند به اطلاع رساني و به دريافت نظرات، ويکي هم هست براي آنکه بحث ها کامل شود و جمع بندي شود، پروژه ها به انجام برسد و نتايج آنها مشخص شود.
شبکه سبز انديش خودش را اينطور معرفي مي کند :


شبکه سبزانديش
از ويکي سبز

الکساندر هرتسن
«اگر تاريخ از نقشه معيني پيروي مي‌کرد، هيچ چيز جالبي نداشت. تاريخ سراسر بديهه و بدعت و اراده است.»

مبارزه براي آزادي، براي آزادي فردا نيست بلکه براي آزادي امروز است. اين را هرتسن متفکر روس مي‌گويد. هرتسن آدمي بود که مي‌توانست در برابر نفوذ ايدئولوژي‌هاي ويرانگر و فرديت‌کش زمان خودش مقاومت کند. اين کم چيزي نيست. او در عصري که جهان از ايده‌هاي مبهم آرزوپرور و امروزسوز استقبال مي‌کرد، توان آن را داشت که راه ابداع برود. تمام قرن بيستم لازم بود بگذرد تا امروز ما ايرانيان هم مثل هرتسن فکر کنيم. هيچ بهانه‌اي براي کشتن امروز به بهانه آينده‌اي موهوم پذيرفتني نيست. جهان به اين عشوه صد سال دل داد و امروز آنچه به‌دست آورده است نتيجه هزاران عمر سوخته است. «آزادي چرا ارزش دارد؟ براي اين که في‌نفسه هدف است براي همان چيزي که هست. فدا کردن آن در پاي چيز ديگر يعني قرباني کردن انسان.» هيچ چيز نبايد آزادي را قرباني کند. هيچ چيز از آزادي برتر نمي‌نشيند. از نظر هرتسن بزرگ‌ترين گناهي که انسان مي‌تواند مرتکب شود دست زدن به جنايت است، به نام امري که ممکن است هرگز واقع نشود. جناياتي که اگر براي يک غرض شخصي روي مي‌داد هيچ‌کس زشني آن را انکار نمي‌کرد. اما اگر جنايت زشت به نظر نمي‌رسد فقط به اين دليل است که اعتقاد به يک مدينه فاضله، يک وضعيت ايده‌آل در آينده ناملموس و در دوردست‌ها آن‌را تجويز کرده است.
هرتسن آب شدن بت‌هاي خود را در جريان انقلاب‌هاي ۱۸۴۸ در اروپا مشاهده کرد. مشاهداتي که او را دگرگون ساخت. ما ايرانيان امروزي از بسياري جهات به هرتسن شباهت داريم. ما نيز از موهوم بودن يک جامعه بي‌طبقه توحيدي يا يک جامعه فاضله اسلامي آگاه شده‌ايم. ما نيز مثل او ارزش آزادي را با تمام وجود خود درک کرده‌ايم. روشن‌فکر ديني ايراني، سروش، هم‌اکنون مي‌گويد ما آزادي را ارج خواهيم نهاد و قدر خواهيم دانست. آزادي که شفاي امراض مهلک نظام سياسي است. آزادي اين خجسته آزادي. ما بت‌هاي بسياري را ديده‌ايم که پيش چشم‌مان آب شدند. اين آغاز بسياري از دگرگوني‌هاست.
مساله به‌همين سادگي يا به‌همين پيچيدگي است. براي ما بسياري سدها فرو ريخته است. بنابراين آينده ما ديگر مثل ديروز و امروز ما نخواهد ماند. اما چگونگي اين تغيير هنوز در کار پيکرينه شدن است. روشن است که ما در مسير تازه‌اي قدم بر مي‌داريم. ما مثل هرتسن ارزش‌هايمان تغيير يافته است: فقط روش مردمان آزاد را دوست مي‌داريم. تنها آنچه را بزرگ و سرشار و دور از حساب‌گري است دوست مي‌داريم. عزت نفس و استقلال و ايستادگي در برابر خودکامگان را مي‌ستاييم. اما اين روش چگونه جامعه‌اي خواهد ساخت؟
آيا ما ليبرال‌دموکرات هستيم؟ آيا لازم است اصلا خود را با اين نام و آن نام پيشين مشخص کنيم؟ هر نامي تاريخي دارد. ما چرا بايد تاريخ ليبراليسم را بر دوش بگيريم؟ شايد ما رسم تازه اي باشيم. در رسم ما دين هست اما آزادگي هم است. در رسم ما مي‌کده و خرابات هم هست. استبداد نيست حتي براي مادران‌مان. ما عشق مي‌ورزيم اما در بند نمي‌شويم. اگر از ما بپرسند با تهران چه بايد کرد تا از اين وضع جهنمي نجات يابد چه مي‌گوييم؟ آيا بايد پايتخت را جاي ديگري ببريم؟ ما چگونه مي‌توانيم مشکل هواي آلوده و محيط زيست آلوده و فرهنگ رفتاري آلوده‌ان را حل کنيم؟ با زبان اقوام چه کنيم؟ با اقليت‌هاي ديني و مردمان بي‌مذهب چه کنيم؟ با تندروهاي مذهبي چگونه تا کنيم؟ ايا اعدام و زندان در انتظار مخالفان ما هم هست؟ رفتار امنيتي‌هاي ما چگونه بايد باشد؟ امنيت ما چگونه تعريف مي شود؟ ما با روسيه همسايه‌ايم. با اين همسايه ناسازگار و مکار چه بايد بکنيم؟ سياست خارجي ما چه خواهد بود؟ قانون اساسي‌مان را از روي کدام مدل مي‌نويسيم؟ ايا مراجع مذهبي که از مشروطه در قانون اساسي هستند هم‌چنان در اداره کارها خواهند ماند؟ با مردمي که پول نفت را سر سفره خود مي‌خواهند چه مي‌کنيم؟ با دانشگاه‌هايي که بنيه‌شان ضعيف است چه خواهيم کرد؟ وضع مدرسه و آموزش عمومي چه مي‌شود؟ اصول سياست فرهنگي ما و سياست منطقه‌اي ما و سياست رسانه‌اي ما چيست؟ اصلا ما کيستيم و چقدر هستيم؟ چقدر نفوذ داريم؟ چقدر مي‌توانيم بر جريان امور و گروه‌هاي بانفوذ اجتماعي تاثير بگذاريم؟
ويکي سبز باغ آتن مباحثه‌هاي ما است. ما نياز داريم در باره بسيار چيزها بحث کنيم و آماده شويم. نه براي فردا که براي همين امروز. از امروز که شروع کنيم به فردا هم که رسيديم امروز است.
محور فعاليت‌هاي شبکه سبزانديش بررسي اوضاع سياسي و اجتماعي ايران و هم‌انديشي درباره راه‌حل‌ها و برنامه‌هاي مناسب براي حرکت به‌سوي آينده بهتر از ديد اعضاي شبکه است. راه‌اندازي اين شبکه در واکنش به حوادث بعد از انتخابات رياست جمهوري ۱۳۸۸ در ايران صورت گرفت و نمودي است از خيزش جمعي ايرانيان سراسر دنيا براي ايجاد تغيير در وضعيت نامطلوب کنوني در ايران. اعضاي اين شبکه بيشتر از ميان دانشجويان و دانش‌آموختگان ايراني ساکن داخل و خارج از ايران هستند که نگران وضعيت پيش آمده شده‌اند و مايلند به جنبش مدني ايران براي دست‌يابي به خواسته‌هايش ياري برسانند. اهداف، دورنما، ساختار، و سازماندهي شبکه همه‌گي در بحث‌هاي اوليه شبکه و با مشارکت عمومي اعضا تدوين شده‌اند و مطابق سياست‌هاي شبکه پويايي خود را حفظ خواهند کرد.
نوشته شده در ساعت 11:30 PM

٭ فرداي آن روز
--------------------------------
آرزوهايمان كوتاه است، تنها تا "آن روز" ادامه يافته است. فكر مي كنيم، "آن روز" كه رسيد، چنين مي كنم و چنان. به چنين مقدار شاد خواهم بود و به چنان صورت جشن خواهم گرفت.
اما حواسمان نيست به فرداي آن روز.
هراس اين روزهاي من فرداي "آن روز" است. نگرانم كه باز داستانهاي سي سال پيش تكرار شود. خونريزي، كشتار، بمب و اعدام و زندان.

"آن روز" اگر زود برسد، نگرانيم كمتر خواهد بود.
در حال حاضر، بدنه اصلي مخالفين داراي رهبري مسالمت آميز و هوشمندي است كه دسترسي نزديكي به بدنه بوروكراسي كشور دارد و تعداد قابل توجهي مدير با تجربه از گذشته همين نظام همراهيش مي كنند.
"آن روز" اگر زود برسد،‌انتقال قدرت به نرمي صورت خواهد گرفت و با نگراني كم.

اما اگر "آن روز" به درازا بكشد، آنقدر كه شكاف غني و فقير سر بگشايد، آنقدر كه گروههاي مافيايي و ميليشا هاي محلي بوجود بيايند، آنقدر كه شورشهاي حاشيه شهرها آغاز شود، آنوقت خيلي نگران خواهم بود. نگران انتقام جويي ها، غارت ها، اعدام و زندان و شكنجه و يك خلخالي جديد و يك لاجوردي جديد و دوباره آدمها گريان پشت ديوار اوين. آن روز اگر دير برسد، قدرت بدست آن كسي خواهد افتاد كه چماقدار بيشتري دارد، بي رحم تر است و آماده تر است براي كشتن ديگران.

فكر مي كنم كه همه ما بايد خيلي جدي فكر كنيم به فرداي آن روز و فكر كنيم كه چطور مي شود پيشگيري كرد از فاجعه اي كه در راه است.
"سبز انديش" ( كه لابد فردا خواهم نوشت كه چيست) در اينباره راهكارهايي دارد:

راهنمای فردی در صورت تغییر بهمنی
در صورت هر نوع تغییر بهمنی در هر جهت، پای‌بندی به این موارد می تواند از وقوع فجایعی که معمولا همراه با این نوع تغییرات است جلوگیری کند.
احترام به حقوق برابر انسانی برای همه‌گان
حق دفاع از خود در دادگاه (عادلانه و با حضور هيات منصفه و وكيل مدافع) و رد بدون قید و شرط حکم اعدام
آزادی بیان و عقیده همراه با حفظ هوش‌یاری در برابر شایعات بی‌اساس
عدم تعدی به اموال خصوصی
نفی خشونت و حفظ نظم در حوزه عمومی
پاسداری از دارایی‌های عمومی،‌ میراث فرهنگی تاریخی،‌ و منابع طبیعی
تشکیل گروه‌های مردمی محلی به منظور جلوگیری از پایمال شدن حقوق بالا

و من مي خواهم به اينها اضافه كنم : پايبندي به اصل "ببخش و فراموش نكن"
و اميدوارم كه هرگز فراموش نكنيم. هرگز.
نوشته شده در ساعت 9:22 PM