٭
نوشته شده در ساعت 9:57 PM

٭
نوشته شده در ساعت 10:39 AM

٭
نوشته شده در ساعت 4:19 PM

٭ سوالهاي فلسفي و پاسخهاي فيزيكي
---------------------------------------------
1- اينكه سوالهاي فلسفي در برخي موارد پاسخ فيزيكي دارند، بحث تازه اي نيست. چگونگي بارش باران، در گذشته هاي دور سوالي فلسفي بوده كه جوابش وجود خداي باران بوده است.اما امروز بحثي فيزيكي درباره حالتهاي فيزيكي آب و رفتار ابرهاست.
2-سوال درباره آغاز هستي هم شايد بيش از آنچه سوال فلسفي يا ديني باشد، يك سوال فيزيكي محسوب شود.
3- بعضي از پاسخهاي فيزيكي براي باورهاي فلسفي يا ديني تهديد آميز محسوب مي شوند.همانقدر كه باور به گردش زمين براي مركزيت كليساي كاتوليك تهديد آميز بود و پاسخ فيزيكي درباره بارش باران براي باورهاي يونانيان باستان تهديد آميز است.
4- تئوري مهبانگ (بيگ بنگ) براي خداباوران تهديد آميز نبوده است، اينكه لحظه آغازي براي جهان وجود دارد كه جهان در انفجاري (كه با استعاره ديني مي توان آنرا نور دانست) ايجاد شده است با آموزه هاي ديني ناهمخوان نيست. چرا كه از يك نقطه صفر زمان صحبت مي كند.نقطه اي كه پيش از آن جهان مادي وجود نداشته است. و آنوقت مي تواند جايگاهي ايجاد كند براي يك خالق، كسي كه پيش از جهان مادي بوده و كليد ايجاد جهان مادي را زده.
5- اما چه مي شود اگر پاسخ فيزيك به شروع جهان ، وجود يك نقطه صفر را تاييد نكند. چه مي شود اگر جهان نقطه صفر نداشته باشد؟
6- من مي توانم دو حالت فيزيكي فكر كنم براي دنيايي كه نقطه صفر ندارد.
7- اولين حالت آن است كه به بحث كند شدن زمان در مجاورت اجرام بزرگ بر مي گردد. فرض در اين حالت اين است كه كند شدن در مجاورت اجرام بزرگ در جهان زمانهاي اوليه بيگ بنگ (كه هنوز روابط فعلي فيزيك در جهان برقرار نشده بودند) هم برقرار بوده باشد. در اين صورت ، مي توان فرض كرد كه در مجاورت نقطه اي كه چگالي جرم به بي نهايت نزديك شده است، چرخش زمان بي نهايت كند شده باشد. در نتيجه شروع جهان نه از يك نقطه صفر بلكه از مسيري كه به صفر مجانب مي شود مي گذرد. در نتيجه هيچگاه نقطه صفري وجود نداشته است، بيگ بنگ هميشه در حال انجام بوده است، اما سرعت آن انقدر كند بوده كه بي نهايت سال طول كشيده تا آن انفجاري كه آثارش در فيزيك پيش بيني مي شود رخ بدهد.
8- مي شود هم فرض كرد كه يك نقطه انفجار بيگ بنگ واقعا به صورت يك نقطه زماني وجود داشته.اما به اين شكل كه دنيا از مجموعه اي از بيگ بنگ ها و بيگ كرانچ هاي پشت سر هم تشكيل شده باشد، انفجار رخ بدهد، دنياي مادي ابتدا گسترش بيابد و بعد از مدتي دوباره شروع كند به جمع شدن و در نهايت در هم برمبد و باز از اول منفجر شود و الي آخر.
9- در حالت اول با دنياي مادي اي سر و كار داريم كه يكبار ايجاد شده است اما نقطه آغاز نداشته. در حالت دوم بيشمار دنيا ايجاد مي شود و از ميان مي رود و باز هم اگرچه هر دنيا براي خود نقطه آغاز و پاياني دارد، اما كل هستي فاقد يك نقطه آغاز يا پايان است.
10- علاوه بر همه اينها، كتاب The grand design آقاي استفن هاوكينگ هم واقعا خواندن دارد. تفاوت اش اين است كه نوشته هاي اين بلاگ، دستپخت خام كسي است كه فيزيك را دورادور و به عنوان سرگرمي دنبال كرده و كتاب آقاي هاوكنيگ نوشته يك استاد واقعي است.
نوشته شده در ساعت 2:00 PM

٭ Lacrimosa
---------------------------
(لطفا قبل از اينكه شروع به خواندن كنيد، اين قطعه را گوش كنيد. اصلا بگذاريد همينجور پخش شود وقتي كه داريد اين متن را مي خوانيد.)

1- بعضي قطعات موسيقي هست كه من روزها و روزها، بي وقفه گوششان مي كنم. بعضي هايشان را نت به نت حفظ ام. شايد اغراق نباشد اگر بگويم كه صدها بار شنيده ام شان. شايد اگر شمارنده اي بود، معلوم مي شد كه بين اين قطعه ها، ركوييم موتسارت، با اختلاف زياد، اول است.
2- كسي كه ركوييم موتسارت را نشنيده است، اگر كه بداند ركوييم قطعه اي براي آرامش روح مرده است، گمان كند كه اين قطعه، تلخ و غم انگيز است. صفت هاي زيادي هست كه مي شود به ركوييم موتسارت نسبت داد، اما هرچه باشد، تلخ و غم انگيز نيست. آرامش بخش است، حتي شايد شادي آفرين هم باشد.
3- شايد اين شادي دروني اين قطعه بخاطر موتسارت باشد، روح شاد موتسارت حتي در يك قطعه مرگ آلوده هم خود را نشان مي دهد.
4- در طي سالهاي طولاني كه ركوييم موتسارت را گوش كرده ام، هر از گاهي قطعه محبوبم در آن تغيير كرده است. اوايل، Dies Irae را دوست داشتم. بخاطر تم متحرك اش، بخاطر رواني موسيقي اش و انرژي اش. يادم هست كه يك نوار سلكشن درست كرده بودم براي اينكه در اسكي گوش كنم و وسط يك سري آهنگ راك، اين قطعه را هم ضبط كرده بودم. بعدتر ها نظرم به Confutatis جلب شد. كمتر قطعه اي به نظرم انقدر نامش با حسي كه از موسيقي مي گيرم شبيه است. بعد شيفته Tuba mirum شدم. بيشتر بخاطر اينكه چهار تن صداي مختلف در آن بود و تركيب اين صدا هاي زير و بم و توالي آنها به نظرم جذاب آمد. بعد گرفتار Agnus Dei شدم. يادم هست كه يك شب تا صبح نخوابيدم و پشت سر هم گوشش كردم و هي فكر كردم كه چطور مي شود قطعه اي انقدر زيبا و انقدر عميق باشد.
5- بعدتر بود كه Lacrimosa را كشف كردم و سالها ( شايد بيش از 10 سال) است كه قطعه محبوب من در اين مجموعه است.
6- در مورد Lacrimosa dies ila مي توانم صدها صفحه بنويسم. از اينكه نت به نت براي من چه معني اي دارد. اما همه اينها را نوشته ام تا تنها در مورد يك مفهوم صحبت كنم كه به نظرم اين آهنگ، وضعيت غايي آنرا دارد، مفهوم "شمردگي".
7- مطمئن نيستم كه "شمردگي" هيچ كجا در تئوري هاي ادبي يا هنري به عنوان يك صفت استفاده شده باشد. اما بي ترديد يكي از صفات مورد علاقه من است. من دوست دارم كه حرف قطعه را با "وضوح" بشنوم. وقتي كه چيزي جويده جويده بيان مي شود، جذبم نمي كند. دوست دارم كه جمله به جمله فرصت كنم كه دركش كنم.
فهرست طولاني اي از متون يا قطعه هايي هستند كه اين حس شمردگي بياني را نسبت به شان دارم. براي من يك ارزش بزرگ محسوب مي شود و باعث مي شود كه يك قطعه، يك شعر يا يك داستان از مجموعه اي از مشابهاتش جدا شود. شايد اصلا به همين دليل هم هست كه قطعه "ترانه" كيوسك به نظر من انقدر از بقيه كارهايشان بهتر است. بخاطر اينكه "شمرده" تر است.
8- لاكريموزا انقدر شمرده بيان مي شود كه نيازي نيست كسي لاتين بداند تا بتواند دركش كند. انقدر دقيق بيان مي شود كه همه چيزهايي را كه بايد بگويد به وضوح مي گويد.
9- من فكر مي كنم كه همه چيزهايي كه يك نفر دلش مي خواهد در مدت يك ساعت بشنود، همه چيزهايي كه كسي مي خواهد در مورد زندگي بداند، همه حس هايي كه براي يك روز كامل كافي است را مي شود با گوش دادن به ركوييم موتسارت بدست آورد. و فكر مي كنم كه اصلا لازم نبود اينها را بنويسم و كافي بود شما همان اول روي لينك مي رفتيد و به جاي اين جمله ها، جمله هاي موتسارت را مي شنيديد.

10-
Lacrimosa dies illa,
qua resurget ex favilla
judicandus homo reus.
Huic ergo parce, Deus,
pie Jesu Domine,
dona eis requiem. Amen.
-
-
That day of tears and mourning,
when from the ashes shall arise,
all humanity to be judged.
Spare us by your mercy, Lord,
gentle Lord Jesus,
grant them eternal rest. Amen.
-
-
چه مويه و لابه اي ست آنروز
كه از ميان خاك و خاكستر
مردگان بر مي خيزند تا قضاوت شوند.
پروردگارا ما را ببخشاي
سرورمان عيسي بر آنان آرامش ابدي عطا كن.
آمين.

11- لاكريموزا، برخلاف متن اندوهگينش، اندوهگين نيست. آرام است. با وجود آنكه از مويه و اشك نام مي آورد، بيشتر صداي ارواح به آرامش رسيده است. صداي بخشوده شدن است. صداي آهنگسازي است كه مي داند در اثرش ناميرا شده است. صداي جاوداني آرامشي شاد و دلپذير.
نوشته شده در ساعت 11:29 PM

٭ آقاي ب و كشك
-------------------------

هيچ ناراحت نباشيد كه اين همه پنير خوشمزه و عالي فرانسوي و ايتاليايي و هلندي و دانماركي هست و در برابرش ما همين يكدانه پنير سفيد را داريم.
دليل نمي شود كه بخواهيم احساس حقارت كنيم.
به جايش، ما كشك داريم. و با همين يك پهلوان از پس كل سپاه پنيرهايشان بر مي آييم.
مثل مارادونا.

سال 90، هزار و نهصد و نود منظورم است، برزيل روماريو و به به تو و دونگا و يك لشكر بازيكن عالي داشت.
آرژانتين فقط مارادونا داشت. مارادونا يك تنها از پس برزيل برآمد.
ايتاليا هم والتر زنگا داشت و روبرتو باجو داشت و مالديني داشت و دونادوني و كلي بازيكن خوب ديگر.
آرژانتين هم فقط مارادونا را داشت. مارادونا يك تنه از پس ايتاليا هم برآمد.

بله، مالديني، درست شنيديد، مالديني آن موقع ها هم بود. مالديني هميشه بود. از همان اول. حتي روي ديوار اتاق جنتي، وقتي كه نوجوان بود، پوستر مالديني بود.
آن موقع ها هنوز چاپ اختراع نشده بود. كاغذ هم اختراع نشده بود. به سر و كله مالديني رنگ مي ماليدند و غلت اش مي دادند روي پارچه. مي شد پوستر مالديني.

همه اينها را گفتم كه بگويم كه كشك خيلي مهم است. خيلي مهم.
نوشته شده در ساعت 10:58 PM