٭ روح زيبا و دوست داشتني خانم پراگ
-----------------------------------------

خانم پراگ، خواستم بگويم تا بدانيد كه من از شما راضيم.
شما شهر بسيار زيبا و بسيار دوست داشتني اي هستيد كه در شما به آدم خوش مي گذرد.
در شما آدم چشمش از ديدن زيبايي سيراب مي شود، روحش از روح شما سيراب مي شود، كلا در شما آدم سيراب مي شود.

خانم پراگ، من يك چيزهايي درباره روح شما شنيده بودم، اما تازه وقتي به چشم ديدم، متوجه شدم كه شما چه روح زيبايي داريد.
من از شما درسهايي هم گرفتم، راستش در عين خوشي ، ته دلم اشك هم ريختم وقتي كه يادبود دانشجويان شهيدتان را ديدم. ايده گرفتم كه چقدر ساده و چقدر موثر يادشان را زنده نگه داشتده ايد، ياد عزت ابراهيم نژاد و سهراب و ندا و اشكان و ديگرانتان را.

خانم پراگ، مي گويند كه شما مادر شهرها هستيد. گمانم اما اين يك شهري كه من در آن ساكنم، را زن بابا زاييده است، يا شايد هم حرامزاده است، وگرنه چطور مي شود شما به اين زيبايي و شهر ما به اين حال و اوضاع؟

خانم پراگ، به شما مي گويند پاريس شرقي، اما راستش را بگويم من انقدر كه از شما راضيم، از آقاي پاريس راضي نبودم. شايد بخاطر رنگهاست، بخاطر اينكه شما سرشار از رنگيد و پاريس با همه زيباييش يك شهر سفيد و خاكستري اي است.
خانم پراگ، من شما را در رده بهترين شهرهايي كه ديده ام دسته بندي مي كنم، بين آنها كه دوست دارم دوباره و دوباره به آنها برگردم.

Labels: سفر

نوشته شده در ساعت 7:20 AM