هوي کره بز! کوفت با سس سير که غذاي ايتاليايي نيست

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

آقاي ب مي گويد، همان لحظه اول که وارد رستوران مي شويد، قدم اول به دوم معلوم مي شود که اين رستوران چند مرده حلاج است. اگر همان اول، گارسون به شما خوش آمد گفت و پرسيد ميز چند نفره مي خواهيد، بعد شما را به ميزتان هدايت کرد، صندلي خانم را برايش عقب کشيد تا بنشيند، بعد دستمال سفره هايتان را باز کرد و انداخت روي پايتان معلوم است که خوب جايي آمده ايد. معلوم است که غذاي خوبي هم در انتظارتان است. اما اگر وارد رستوران که شديد، گارسونها عين بز شما را نگاه کردند تا خودتان يک ميز پيدا کنيد و بنشينيد، بترسيد، احتمالا غذا هم به همين بدي خواهد بود.

آقاي ب مي گويد: اصلا يک کاغذ سفيد برداريد و خوب رويش تمرين کشيدن اسکلت بکنيد. بعد يک نقشه تهران برداريد و بين ميدان کاج و ميدان فرهنگ، روبروي بيمارستان پارسيان، نبش کوچه، درست روي رستوران ايتاليايي رومانا يک عدد اسکلت بکشيد، يعني اينکه کلاهتان هم افتاد، وارد اين رستوران نمي شويد.

رستوران ايتاليايي رومانا تمام تلاشش را براي گرفتن حداکثر نمره منفي از آقاي ب بخرج داد. اگر شوق ديدن آقاي ج که بعد از چند هفته مفقود الاثر بودن، دوباره پيدايش شده بود، نبود، لابد آقاي ب رستوران رومانا را به آتش مي کشيد، شايد هم اصلا به کلانتري محل شکايت مي کرد بخاطر سوئ قصد: توطئه بر عليه حس چشايي و بويايي آقاي ب.

آقاي ب يک نکته فلسفي هم مي خواهد بگويد : از زمان آقاي افلاتون، خيلي از فيلسوفها معتقدند که انسان هم جسم مادي است و هم روح. اما آقاي ب معتقد است که بعضي انسانها روح ندارند، مثلا همين سرآشپز رستوران رومانا. اگر هم دليل مي خواهيد، آقاي ب به شما اثبات مي کند : فقط کافي است که يک تکه کوچک هويج پخته دست پخت ايشان را بخوريد.

هويج از آن چيزهاست که خيلي سريع آشپز را لو مي دهد، ظاهرش ساده است، تازه کارها هم خيال مي کنند که پختنش هم ساده است، مي اندازي توي آب يا مي گذاري در بخار پز و خودش مي پزد. حال آنکه اينطور نيست. هويج پخته خوب مي خواهيد، رستوران پرديس، خيابان ولي عصر بالاتر از محموديه. يکبار که مزه کنيد مي فهميد منظور آقاي ب چيست.

البته بي مزه­گي هويج کمترين خطايي است که از اين رستوران سر زده است. همانطور که گفتم، رستوران ايتاليايي رومانا تمام تلاشش را براي کسب حداکثر امتيازات منفي انجام داد و الحق اين همه تلاش واقعا شايسته تقدير است.

از همان اول شروع کنم: در هنگام ورود اصلا معلوم نبود که اين همه گارسون وسط رستوران مشغول چه چيزي هستند که هرکاري مي کنند بجز رسيدگي به مشتري. بعد مي رسيم به منو که پربود از غلطهاي ديکته اي، هم فارسي و هم انگليسي. دستمال سفره هايشان هم خيس بود.

آقاي ب و دوستان مخلوط متنوعي از غذاها را سفارش دادند : يک سالاد سزار، يک پيتزا، يک کالزون مرغ تنوري، يک ويل کوردون بلو، يک استيک، يک سوپ سبزيجات و يک سوپ چيکن ورميشل.

آقاي ب چشمش به سالاد که افتاد با خودش گفت : اي ددم واي.

فکرش را بکنيد : سالاد سزار با سس مايونز سير.

آقاي ب در دلش گفت : بي شعور آخر کدام احمقي سالاد ايتاليايي را مايونز مي ريزد. آنهم مايونز با طعم سير. سالاد ايتاليايي با سرکه بالزاميک سرو مي شود و با روغن زيتون.

بعد نوبت غذاها شد: پيتزا آغشته به سسي بود که مخلوطي بود از سير و چيلي. ويل کوردون بلو يک تکه استيک خيلي نازک بود که يک برش ژامبون درجه دو داخلش پيچيده بودند با مخلوطي از سير و سبزيجات لهيده. کالزون مرغ تنوري يک تکه خميز پيتزا بود که داخلش مرغ گذاشته بودند با سس سير، نمک هم يادشان رفته بود. استيک با سس قارچ هم فقط چند قطره اي سس رويش ريخته بودند و البته اين آخري تنها چيزي بود که مي شد فرو داد بجز سيب زميني هاي سرخ کرده که آقاي آشپز هرچقدر سعي کرده بود ايده اي براي گندزدن به آنها پيدا نکرده بود. سوپ ها هم يک مخلوط لهيده اي بود از يک ماده تند فلفلي.

بعد همه اينها هم به همراه سس کچاپ سرو شده بود.

هر کسي که يکبار وارد يک رستوران در ايتاليا شده باشد مي داند که کچاپ براي غذاي ايتاليايي از فحش ناموس هم بدتر است. پيتزا ايتاليايي با سسي پخته مي شود که شبيه رب گوجه است، اما کمي رقيق تر. الباقي غذاهاي ايتاليايي هم با سس هاي مخصوص خودشان خورده مي شوند. در يک رستوران ايتاليايي، اگر کچاپ بخواهيد، سخنراني طولاني اي خواهيد شنيد در مورد اينکه آمريکايي ها بي شعورند و به همه چيز کچاپ مي زنند (و اين تازه در صورتي است که فکر کنند که شما آمريکايي هستيد) بعد هم با کمال خشونت به شما يادآوري خواهند کرد که در رستورانشان کچاپ ندارند.

آقاي ب مي گويد: درست است که سير يک جزئ اصلي از غذاهاي ايتاليايي است، اما هر کوفتي که سس سير به آن بزنيد که غذاي ايتاليايي نمي شود. آن هم سس هاي بي ربط ، مايونر سير، سير با چيلي، سير با کچاپ. لااقل نکرده بودند بجاي سس سير، از خود سير تازه استفاده کنند. بعد ظاهرا هيچکس هم چيزي در مورد روغن زيتون بکر بودار يا پنير موتزورلا و پارمسان و از بازيليکوم که اجزاي ديگر غذاهاي ايتاليايي هستند، به آقاي آشپز نگفته بود. آقاي ب مي گويد : پدر جان، قبل از اينکه سر آشپز بشوي رستوران ايتاليايي نرفته باشي ايراد ندارد، يک کتاب آشپزي بخر، دستور غداهايش را نگاه کن. نمي خواهي پول کتاب بدهي، لااقل دستور غذاها را از اينترنت دانلود کن.

کم هستند رستورانهايي که آقاي ب وقتي که به خانه بر مي گردد، اولين کارش اين باشد که نخ دندان بزند، دهان شويه قرقره کند و مسواک کند تا مزه غذا از دهانش بيرون برود. رستوران ايتاليايي رومانا از معدود رستورانهايي است که به اين افتخار نائل شده.

Labels: آقای ب, نقد رستوران

Comments:

تازه پاستا با مرغ هم سرو می کنن که یک بار نزدیک بود بخاطر درخواستش در رستورانی در ایتالیا کتک بخوریم

# posted by  Anonymous : 8:02 AM

 

اينها را كه خواندم ياد آن يارو منتقد غذا در راتتويي افتادم ..ميشناسيدش يا نه ؟ در ضمن اين جور رستورانها را براي امثال ما درست ميكنند كه بلانسبت سرمان را مثل گاو مي اندازيم پايين و هرچه جلويمان گذاشتند با كچاب و بي پارمزان ميخوريم ..بعد هم همه جا مينشينيم و ميگوييم به رستوران ايتالياي رفته ايم

# posted by  Noonoosh : 8:52 AM

 

با پاراگراف اولتون کاملا مخالفم.
حداقل در ایران که در بیشتر از نیمی از رستورانها اوضاع برعکس است.
یعنی بسیاری از رستورانهای لوکس (به خیال خودشان) با کلی اهن و تلپ و دوتا خوشامدگویی اجباری گارسون و گذاشتن دستمال سفره و قیمتهای آنچنانی به خود حق میدهند که هر چیزی را به عنوان غذای خوب به مشتری قالب کنند و مشتری هم بسان مردم شهر آن پادشاه لخت باید به به و چه چه کند وگرنه بی کلاس!! است. بهترین غذاها را در رستورانهای بی تکلف و کم ادعا و ساده، از همانهایی که خودمان باید برویم یک میز پیدا کنیم و بنشینیم، خورده ام.
و کاملا با این مطلب وبلاگ "آقا اجازه" موافقم:
http://aghaejaze.wordpress.com/2008/12/28/gastronomy-1/
و البته کاملا با بقیه مطلبتان موافقم.

# posted by  جام طلا : 11:56 AM

 

رستوران کوکو وزرا.جنب سینا ازادی روبروی کانون پرورش فکری رو حتما امتحان کنید قول میدم جبران بشه

# posted by  Anonymous : 9:30 PM

 

yad e ratatouille oftadam! :)
vali rast migi be khoda! be khosus enteghadet nesbat be sos e sir e bi rabt ro hastam.

# posted by  Anonymous : 1:31 PM

 

البته سس سالاد سزار رو تقریبآ درست آورده. سالاد سزار رو با سرکه و روغن زیتون نمیخورن.
اطلاعات بیشتر: http://www.foodtv.ca/recipes/recipedetails.aspx?dishid=5594

# posted by  Anonymous : 6:30 AM

 

خطاب به کسی که کامنت بالا رو نوشته: ببخشید؟! مگه میشه روغن زیتون و سرکه رو حذف کرد و با مایونز خورد؟! رجوع کنید به

http://en.wikipedia.org/wiki/Caesar_salad

استفاده از مایونز یه بدعته مثل بقیه کثافت کاریایی که آمریکایی ها تو غذاها می کنن. این سایتی هم که شما مثال آوردین مال یه سایت کاناداییه که اونا هم دست کمی از آمریکایی ها در عادات غذایی ندارن، چون اونا هم چیزی از خودشون ندارن و همش تقلیده و باید طوری غذاها رو عوض کنن که به مذاق مردم کشورشون خوش بیاد.

# posted by  Anonymous : 5:06 AM

 

سالاد سزار با سرکه بالسامیک و روغن زیتون درست نمیشه! (سالاد ایتالیایی رو نمی دونم منظورتون چیه). سس سالاد سزار مخلوط سس مایونز و پنیر پارمزون فراوون با سیر است.

نخوردی بخون اقلاً آقای ب کلاه سرت نگذاره

# posted by  Anonymous : 11:49 PM

 

سالاد یونانیش هم خیلی خنده داره حتما سفارش بدین. مملو هست از پنیر لیقوان

# posted by  Unknown : 12:18 AM

 

کاملا موافقم
آشغال بوده غذاش،چون خودم هم تجربه کردم
این رستوران خواسته ادای ناپولیه قیطریه رو در بیاره که با عرض معذرت ریده!

# posted by  Anonymous : 12:51 AM

 

pasta baa chicken dar Aamrica besyaar shayeh ast, kheylee bishtar az gooshteh ghermez

# posted by  Anonymous : 3:44 AM

 

آقا رستوران لوپه تو خیابون شیخ بهایی رو امتحان کن .

# posted by  Anonymous : 8:29 PM

 

اصرار به اینکه مایونز جزو سس این سالاده واقعاً مضحکه! یه جستجوی ساده ظرف چند دقیقه بهتون نشون میده که دستور اصلی این سالاد مایونز نداره و روغن زیتون و سرکه داره، سرکه توی سس انگلیسیه که جزو سالاده. اگه برای دوستان تایپ کردن و گشتن سخته به همون لینک بالا از ویکی پدیا یا لینکای زیر مراجعه کنن.

http://www.reluctantgourmet.com/caesar.htm

http://www.relishmag.com/recipes/view/21507/the-original-caesar-salad.html

http://recipes.epicurean.com/recipe/16775/the-original-caesar-salad.html

و ده ها منبع دیگه که همه تقریباً همینو نوشتن. این گندی که سلیقه احمقانه و بازاری آمریکایی ها به همه چیز میزنه باعث میشه که خیلیا به اشتباه بیفتن و از اشتباهشون با حرارت دفاع کنن!

# posted by  Anonymous : 4:51 PM

 

من امروز کلی از ارشیو وبلاگت رو خوندم یه نظر کلی دارم از رو
شناخت کوچولوی که پیدا کردم ازت نمیدونم چقدر برات جالبه در مورد مسائل سیاسی و ماشین حسابت کلا کارت حرف نداره و بینظیره کمتر کسی رو مثل تو دیدم راجع به مسائل اجتماعی احساسی بیشتر منطق ریاضی داری که خیلی جالب به نظر نمیرسه یه جورای کلان خودتو عقل کل میدونی و فکرمیکنی تمام فرضیات و نظریات تو منحصر به فرد و بینظیره و دنیا باید از دریچه چشم ادم منحصر به فرد و خاصی مثل تو بگرده!
البته این طرز فکری هست که خودت نسبت به خودت داری اینکه دانای کل هستی و خودبینی فوق العاده زیاد که اگر راحت تر بگذارند دوست داری دنیا رو انگشتان و در جهت افکار تو بچرخه خیلی زیاد دوست داری بگی ارررره اینجوره .اینطوریه که من میگم در غیر اینصورت اشتباهه غلطه نا ممکنه و.... خیلی دوست داشتم و گشتم که مسائلی راجع به عشق احساس دلبستگی و خیلی مسائل اینطوری پیدا کنم که موفق نشدم.
ادمی هستی که تو یه حباب بزرگ زندگی میکنی و توی اون حباب تو هستی دوستانت که تائیدت کنن و شاید خانوادت .دنیا رو از توی اون حباب بزرگ که خودت ساختی میبینی .میخوای . و لمس میکنی .یک دنیای محدود.با یک سری ادم محدود.تو جامعه اطرافت رو لمس نکردی فقط دیدی از تو همون حبابه. تمام مسائل سیاسی رو بسیار عالی انالیز میکنی گاهی فکر میکنم تو سیاست ادم فوق العادهای میشدی که به ندرت کسی بتونه رو دستت بلند بشه ولی تو مسائل دیگه شدیدا لنگ میزنی شدیدا.شاید به خاطر اینکه یاد گرفتی همه جا اون ماشین حساب در بیاری و 2*2=4 بکنی .بعضی نوشته هات واقعا اعصاب ادمو خرد میکنه این از حس تافته جدا بافته بودنت این حس از خود متشکر بودنت این حس دانای کل بودنت
اینکه تو حضرت پروردگار هستی و میخوای با اون ماشین حساب نا قابلت همه چیزو تغییر بدی میزان عشق رو محاسبه کنی میزان دلتنگی رو محاسبه کنی میزان دلواپسی رو.... ببخشید که طولانی شد خودش یه پست شد البته کاملن قبولت دارم وگرنه زحمت تایپ اینو نمیکشیدم

# posted by  Anonymous : 4:31 PM

 

انانيموس عزيز
راستش خيلي سخت است كه به همين سادگي كسي را از وبلاگش تحليل كني. آدمهاي زيادي را مي شناسم كه چندتا وبلاگ دارند و هر كدامشان حال و هواي متفاوتي دارند.
همين وبلاگ كوچك من هم در اين 5-6 سال كلي حالتش عوض شده است. آقاي ب دو سه سال بيشتر نيست كه جزو شخصيت هاي اين وبلاگ شده، قبل ترش كلي آدمهاي ديگر هم اينجا بوده اند، مثلا "صيدا و تات" يا "ليث و مروه" كه موضوع نوشتنشان تحليل موقعيت هاي انساني (عاشقانه) بوده است.

آقاي ب ، و ماشين حسابش، برخي از خصوصيات احلاقي من را ارث برده اند. مثلا اينكه چيزها را با معيارهاي رياضي مي سنجم، مثلا اينكه شيفته علم هستم و اينكه باورهاي ماوراي طبيعي قابل ذكري ندارم.
ماشين حساب آقاي ب به لطف آقاي رئيس جمهور براي خودش كلي مطلب پيدا كرد. آقاي رئيس جمهور انقدر اعداد بي معني و چرند سر هم كرد كه ماشين حساب آقاي ب را حسابي رونق داد.

متاسفانه تصور من از انسان هم خيلي شامل مفاهيم متعالي اي نمي شود. اين اندك دانش بيولوژي كه به صورت پراكنده مي دانم به اين تصور من دامن مي زند كه انسان بسيار بيش از آنكه خيال مي كند تحت تاثير هورمونها و مواد شيميايي و عوامل محيطي است. به همين دليل بعيد نمي دانم كه بشود با اندازه گيري فاكتورهاي زيستي در انسان ميزان عشقش را سنجيد يا با تزريق موادي، احساساتش را تشديد كرد.

بدون ترديد، نمي شود از نوشته هاي من اين ايده را گرفت كه من "حضرت پروردگار" هستم. چرا كه در هستي خودم ترديدي ندارم اما نامبرده وجود و اوصافش به نظرم موضوع سوالات جدي است.

در اينكه تعداد آدمهاي مورد مصاحبت من هم (مثل تمام ابناي بشر) محدود است، شكي نيست. به نوبه خودم، كمي دنيا و ايران را گشته ام. سعي هم در تنوع معاشرين داشته ام، اما انكار نمي كنم كه در معاشرت حلقه دوستان نزديكم لذت وافري مي برم. بديهي است كه چنين امري ، همانطور كه گفته ايد، به ايجاد حبابي مي انجامد. كه گمانم ناگزير باشد.

# posted by  نادر : 4:58 PM

 

من همیشه فکر می کردم که فقط شمالیها هستند که می دونن مزه یعنی چه! که اشتباه می کردم خب!

# posted by  Anonymous : 8:42 AM

 

استاد همه اينها را گفتي كه بگي مايه داري و همه رستورانها را هم سر مي زني كه هيچ؟ اما چرا توهين مي كني؟ بااددب. بز. ......

# posted by  Anonymous : 9:33 AM

 

استاد كجا و چي درس ميدين. بفرماييد ما هم از فرمايشات شما تلمذ كنيم..

# posted by  Anonymous : 12:27 PM

 

اولا- ببین من زیاد این چیزا سرم نمیشه و نمی دونم سالاد سزار چی هست، اما ویکی پدیا می گه با آبلیمو و روغن زیتون- اسم یه سس دیگه رو هم گفته ک یه چیزی شایر هستش، که همون سس انگلیسیه و فکر کنم توش سرکه بالزامیک داشته باشه، از رنگش حدس زدم- حالا اما یه سوال، ابلیمو و سرکه بالزامیک که با هم خوب نمیشه- اما این ویکی هی تاکید کرده آبلیمو هم تو سالاد هست

دویما- این قضیه دولا راست شدن گارسون ها رو هم زیاد قبول ندارم، حالا همین فوقش بهت میز نشون بدن، دیگه باید خیلی سوسول باشن که دستمال بندازن رو پات- نمی دونم تو ایتالیا چه جوریه البته

# posted by  مریم اینا : 2:12 AM

 

كجايي آقاي "ب"؟!! يه چي بگم؟ موبايلم فرمن شده شماره ي خونه تون و موبايل كه ازتون داشتم پاك شده رفته... اگه اينجا رو مي خوني يه تماسي با من بگيرين

# posted by  Anonymous : 7:57 PM

 

سال نو مبارک!

# posted by  Talented Moron : 12:27 AM

 

salad ceaser ( ba talafoz e SEEZER )ke be eshtebah be farsi SEZAAR behesh gofte mishe !!! tashkil shode az mayonese,tokhme morgh,panir,khardel,limo,sir ....
pas aghaaye B doroste ke salad haye italy bishtar balsamic daran ama har gerdi gerdoo nist,manam nomreye khoobi be rest. Romana nemidam ama ceaser salad hamine,hame jaye donya :)

# posted by  Nasim : 5:43 PM

 

Your blog keeps getting better and better! Your older articles are not as good as newer ones you have a lot more creativity and originality now keep it up!

# posted by  Anonymous : 3:13 AM

 

Post a Comment