٭ کاش آقای سر هرمس مارانای کبیر از آن بالا که نگاه می کنند، نقطه روشنی در اوضاع پیدا کنند. از این پایین که اوضاع تیره و تار است.
تنها راه کوتاه مدتی که به فکر من می رسد این است که یک مشت نخودچی کشمش بریزند در دهان طرف تا اینکه یکی دو ماه مشغول باشد و حرف نزند. اگر به جای نخودچی قرص والیوم بدهند که یکی دو ماه کلا بخوابد و هیچ کاری نکند که چه بهتر. بلکه عقلا عقلشان را روی هم بگذارند و در این مدت که طرف خوابیده است اوضاع را رفع و رجوع کنند.
آخر یکی نیست از طرف بپرسد که این چه حرفی بود که زدی، بابا جان ناسلامتی تو الان برای خودت کسی هستی، از این حرفها بزنی می شود تیتر بی بی سی و سی ان ان و برایمان دردسر می شود. چنانچه شد.

در ضمن ما پریروزها حرفهای آقای حسن سبحانی را می خواندیم و دیدیم که ایشان در مدتی که در مجلس بوده اند اندکی کارآموزی کرده اند و چیزکی از اقتصاد فهمیده اند و دیگر از آن محاسبات خیره کننده که اثبات می کرد قیمت بنزین باید لیتری 32 تومان باشد انجام نمی دهند. بر این اساس بود که متوجه شدیم که اصولا بزرگترین مشکل ما این است که بعضی ها بعد از اینکه به مقام رسیدند تازه می خواهند کارآموزی کنند. و اگر این کار را قبلش انجام بدهند در هر دوره چند سال مملکت ما جلو می افتد.

علاوه بر اینها ما با توجه به بخشنامه جدید که لیبرالیسم و سکولاریسم و فمینیسم را ممنوع کرده، سعر کردیم که بعضی حرفها را در قالب فتیشیسم بزنیم ولی شرممان آمد. حالا شما خودتان مجسم کنید که ما چه چیزی را در کابینه به صورت فتیش تصویر کرده بودیم که خودمان هم شرممان آمد.

اما بالاتر از همه اینها از اکبر گنجی هنوز هم خبری نیست. کک کسی هم نمی گزد. ظاهرا ایشان بدلیل پارگی مینسک باید دستشان فیزیوتراپی شود. اما فیزیوتراپی شان واگیردار است و در نتیجه ایشان همچنان در قرنطینه بسر می برند. طبق مطالعاتی که من کردم قرنطینه یک مدت مشخصی دارد که بستگی به بیماری مربوطه دارد. احتمالا فیزیوتراپی آقای گنجی از آن نوعی است که خیلی خیلی واگیردار است و تا زمان مردن بیمار هم خوب نمی شود

از همه اینها مهمتر ما یک دستور غذا در کامنت های صندوق خونه گذاشته ایم که هر کس که درست کرد باید یادی از ما بکند وگرنه عاقش می کنیم.
نوشته شده در ساعت 4:59 PM