٭ اين قسمتي است از آن سخنراني پيتر آيزنمن كه وعده اش را داده بودم. همه اش را بايد بخوانيد. هر سيزده صفحه اش را. حتي براي من كه معمار نيستم هم انقدر جذاب بود كه چندين بار خواندمش. گمانم همين روزها بايد متن آنرا در سايت رسمي كنگره 2005 استانبول بگذارند. حتم دارم كه متن انگليسي اش خيلي هم جالبتر از اين است.

…مسئله اين است كه ما داريم توسط نمايش خفه مي شويم و هرروز بيش از پيش كامپيوتربازها برنامه هاي جديد كامپيوتري را استفاده مي كنند تا تصاوير نمايشي جذاب توليد كنند، در حالي كه هيچ هدف اجتماعي اي براي آنها وجود ندارد.
هيچ ايده اي جز تغيير وجود ندارد، هيچ ايده اي جز از هيچ به هيچ و وقتي چيزي از هيچ مي آيد، مي تواند به هيچ هم برگردد. و من باور دارم كه ما به سوي سراشيبي لغزاني به سمت هيچ مي رويم. و اين علت آن است كه من امروز با همه شما صحبت مي كنم زيرا من متوجه شده ام كه من جزئي از بازي آخر هستم. اينها آخرين اتوگرافهايي هستند كه من بايد امضا كنم.
زيرا ستارگان مهماري در حال غروب هستند. وقتش هم رسيده است و من فكر مي كنم كه اگر شما چيزي با خود از اينجا مي بريد، آن چيزها مونوگرافها و عكس ها نيستند. من فكر مي كنم كه شما بايد تمام اين دوربينها و موبايلها و غيره را دور بياندازيد ، چون شما در حال مصرف هستيد و دليل اينكه من دارم امشب جدي صحبت مي كنم اين است كه مخالف مصرف كردن شما هستم. من مخالف مصرف شما از نمايش ها و تصاوير و ستارگان معماري هستم زيرا شما هرچه بيشتر مصرف كنيد، آنها بيشتر زاد و ولد مي كنند.
پس توصيه من اين است كه بايد شروع كنيم به دوباره انديشيدن درباره زبان معماري كه واقعا خودش را عوض نكرده و تغيير نداده است. تغييري براي يك هدف. منظور اين نيست كه براي همان اهداف اجتماعي كه در مدرنيسم داشتيم، چون همه چيز تغيير كرده است ولي چيزهاي ديگري هم هستند كه نياز به اهداف اجتماعي دارند و مهم هستند…
(از ترجمه مهندس كرمانيان)

پ.ن. انگار من فيلتر نشده ام. چون خودم هم دوباره مي توانم وبلاگم را ببينم.

پ.ن. هيچ ايده اي جز تغيير وجود ندارد، هيچ ايده اي جز از هيچ به هيچ و وقتي چيزي از هيچ مي آيد، مي تواند به هيچ هم برگردد. و من باور دارم كه ما به سوي سراشيبي لغزاني به سمت هيچ مي رويم.
نوشته شده در ساعت 11:36 PM