در ستایش علم

یا چرا علم خوب است و مدعیات غیر علمی و شبه علمی و ضد علمی، بد و خطرناک و عموما ابزار کلاهبرداری اند.

--------------------------------------------------

دلیل نوشتن این متن صحبتی است که چند روز پیش با همکاری داشته ام. این همکار، معتقد به فرادرمانی و تعالیم آقای محمدعلی طاهری است. در طی این صحبت، ایشان مطرح کردند که همسرشان، با استفاده از فرادرمانی توانسته کل غدد سرطانی داخل شکم کودکی را در کمتر از  48 ساعت بر طرف کنند.

به همین خاطر است که من می نویسم. چون نگران کودکانی هستم که غدد سرطانی شان به امید فرادرمانی ، از درمان صحیح باز می ماند و جان عزیزشان از دست می رود.

برای آنکه موضعم را درست توضیح بدهم، باید اول از علم حرف بزنم.

(از خواننده های قدیمی این وبلاگ عذر می خواهم اگر این بحث تکراری است. این بحث برای شما نیست. برای دوستان دیگری است که مانند شما بصورت مکرر بحث علم و شبه علم را نشنیده اند.)

باید هم توضیح بدهم که چرا من این بحث را در پارادایم علم دنبال می کنم و نه در پارادایم عرفان. فرادرمانی، خود را به عنوان شاخه ای عملی از عرفان حلقه می شناسد. در نتیجه بحث کامل در مورد آن نیازمند آن خواهد بود که مبانی فلسفی و عرفانی آن نیز مورد نقد قرار بگیرد. اما این امر خود نیازمند نوشته دیگری است. علاوه بر این، هدف من از این نوشته، بحث در مورد کارکرد درمانی در فرادرمانی است و درمان، نه در حوزه عرفان و فلسفه که در حوزه آمار و در حوزه  علم باید مورد بحث قرار بگیرد.

1- علم دقیقا چیست و چکار قرار است بکند ؟

علم به صورت مشخص دو کاربرد اصلی دارد : اول اینکه توضیح می دهد که چرا چیزها اینگونه اند که هستند و چرا وقایع به شکلی رخ دادند که مشاهده کردیم و دوم اینکه راهکاری فراهم می کند که بشود وقایع آتی را پیش بینی کرد. 

مثال : یک کتری آب را برداشته ایم و رفته ایم کوهنوردی، علم به ما توضیح می دهد که چرا وقتی نصف ارتفاع کوه را بالا رفتیم، آب در دمای کمتری به جوش آمده و پیش بینی می کند که وقتی به قله کوه برسیم، آب در چه دمایی به جوش می آید.

اگر گزاره ای نتواند توضیح قابل قبولی از وقایع رخ داده هستی بدهد، یا پیش بینی ای کند که با رخداد آتی تفاوت زیادی داشته باشد، ارزش کمتری خواهد داشت و استناد علمی کمتری به آن خواهد شد. مثلا گزاره ای که رخداد زلزله را به ضربت چکش ولکان نسبت می دهد، نسبت به تئوری تکتونیک صفحه ای قابلیت کمتری نسبت به توضیح رخداد زلزله و پیش بینی زلزله های آتی دارد و بدیهی است که در قیاس با آن، کم کم فراموش خواهد شد.  بخصوص اگر موارد گنگی هم در آن باشد و مثلا در آن ذکر شود که "آب در دمای 100 درجه به جوش می آید مگر آنکه کسی دلش صاف نباشد و به کتری اعتقاد نداشته باشد و اگر هم که آب اصلا جوش نیاید قسمت اینطور بوده."

2- علم از کجا می آید؟

ساده اگر نگاه کنیم ، علم آخرش از یک تحلیل آماری در می آید. یک تعدادی داده از اندازه گیری های آزمایشگاهی بدست می آید. بعد یک دانشمند سعی می کند که رابطه ای بین این داده ها پیدا کند. رابطه ای که توسط یک دانشمند کشف می شود، همان فرمولهایی است که در علوم مختلف مورد استفاده ما اند.

با این توضیح ساده انگارانه، بدیهی است که گزاره های علمی دقیق نیستند. هر رابطه ای که بین نتایج آزمایشگاهی تعریف شود، دارای درجه ای از خطا است. علاوه بر این ، این رابطه محدود به بازه ای است که نتایج بررسی به آن محدود بوده است. در نتیجه ممکن است رابطه ای در یک محدوده مشخص جواب خوبی بدهد و در محدوده دیگری، خطای زیادی داشته باشد.

به همین دلیل است که در طی پیشرفت علم، هیچ کجا برگشت به توصیفات غیر علمی دیرین جایگزین علم نشده است، بلکه یک توضیح علمی، با توضیح علمی دقیقتر جایگزین شده است.

مثال : تئوری گرانش نیوتن، در محدوده مشخصی از جرم اجرام و سرعت حرکت آنان جوابگو است و دقت خوبی دارد. اگر بخواهید پیش بینی کنید که یک گلوله توپ که پرتاب شده است، کجا سر در خواهد آورد، گرانش نیوتنی می تواند با دقت خوبی جواب بدهد. اما اگر می خواهید یک ماهواره را روی مدار یک جوری نگه دارید که از جایش تکان نخورد (چون اگر تکان بخورد دیگر آنتنهای بشقابی به سمتش درست تنظیم نخواهند ماند) آنوقت باید تئوری گرانش انیشتن را استفاده کرد چون خطای بدست آمده از روابط نیوتن زیاد خواهد بود.

در نتیجه اگر بخواهیم مقایسه کنیم که مثلا نظریه نیوتن درست تر است یا مثلا این نظریه که اجسام بدلیل عشق به سمت هم جذب می شوند، کافی است ببینیم کدامیک از این دو نظریه میتوانند موقعیت ماه را در آسمان به شکل دقیقتری پیش بینی کنند و یا سرعت سقوط سیبی که از درخت می افتد را بهتر تخمین بزنند. در این مثال، نظریه نیوتن پیش بینی هایی خواهد کرد که با واقعیت رخداد آتی بسیار نزدیک اند، اما گمان نکنم که بر اساس نظریه عشق بشود پیش بینی ای از سرعت سقوط سیب ارائه کرد.

3- عدم وابستگی به نظر و سلیقه : 

نتایج علمی وابسته به اعتقاد یا عدم اعتقاد کسی یا سلیقه و نظرش نیستند. من و شما چه به کتری اعتقاد داشته باشیم و چه نداشته باشیم، در شرایط متعارفی، آب در 100 درجه به جوش می آید. چه به هندسه اقلیدسی اعتقاد داشته باشیم و چه نداشته باشیم، مجموع زوایای مثلث 180 درجه می شود. چه به نیوتن معتقد باشیم و چه نباشیم، سیب را اگر ول کنیم به زمین می افتد. (آماری بودن و دارای درجه ای از خطا بودن را هم که فراموش نکرده اید؟)

4- خلاصه :

علم یک تلاش وابسته به تجربه و آزمایش و بر اساس نتایج بدست آمده از روشهای آماری است. یک چیز قطعی و دقیق و غیر قابل تغییر نیست. هر نظریه علمی بر اساس میزان موفقیتش در توضیح پدیده ها و پیشگویی آنها سنجیده می شود. بر این اساس ، نظریات علمی، ابطال پذیرند به این معنی که می شود گفت که اگر چه چیزی رخ دهد، صحت این نظریه زیر سوال می رود. 

ابطال پذیری یکی از بهترین آزمایشاتی است که می شود در مقابل مدعیات شبه علمی و غیر علمی بکار برد: باید پرسید که اگر چه چیزی رخ بدهد، می پذیریم که فلان گزاره غلط است.

مثال : یک کوهنوردی اگر در حین بالا رفتن از کوه ببیند که با افزایش ارتفاع، دمای جوش آب نه فقط کاهش نیافته که افزایش هم یافته است، بخش بزرگی از ترمودینامیک زیر سوال خواهد رفت.

5- بازبینی توسط دیگران و تکرارپذیری

یکی دیگر از خاصیت های گزاره های علمی آن است که در معرض بازبینی توسط همگنان ارائه کننده نظریه قرار دارند. فرض این است که هر آزمایشی را ، وقتی شخص دیگری در جای دیگری با حفظ شرایط انجام دهد، باید بتواند نتایج مشابهی بگیرد. اگر یک ادعای علمی توسط دیگران بررسی شود و نتایج مشابه آن بدست نیاید، صحت آن مدعا زیر سوال خواهد رفت.

6- بی طرفی

شخصی که یک ادعای علمی را بررسی می کند، لازم است تا نسبت به آن بی طرف باشد و پیش فرضی نداشته باشد. مثلا اگر کسی از مسیحیان معتقد به تفسیر کلمه به کلمه کتاب مقدس باشد، محتمل است در بررسی داده هایی که نشان دهد عمر جهان بیش از آن است که در کتاب مقدس آمده است، تحلیل های نادرستی ارایه کند.  این امر بخصوص در آزمایشات پزشکی اهمیت دوچندان پیدا می کند: برای آنکه اطمینان حاصل شود که نه بیمار و نه پزشک ( یا محقق) درباره آثار یک دارو یا یک شیوه درمانی پیش فرضی ندارند، از آزمایشات دو-سر-کور استفاده می شود. آزمایشاتی که نه بیمار می داند که چه دارویی خورده و نه پزشک معالج می داند که کدام بیمار چه دارویی را مصرف کرده.

7- یکپارچگی

دانش موجود ما از جهان دارای درجه قابل قبولی از یکپارچگی است. به این معنی که گزاره های مربوط به علوم مختلف، با یکدیگر همخوان و همراه هستند و یکدیگر را پشتیبانی می کنند. و بصورت خلاصه، فیزیک، شیمی و زیست شناسی مجموعه همگنی از گزاره ها را ارائه می کنند که با ریاضی پشتیبانی می شود. به عنوان مثال انتظاری که از هر مدعای جدید زیست شناسی می رود این است که با مبانی پذیرفته شده فیزیک و شیمی همخوان باشد.

8- درمان علمی

درمان علمی، شیوه ای است که روشهای شناخته شده ای را بر اساس گزاره های علمی بکار می برد تا بهبودی در سلامتی بیمار ایجاد کند. این درمان، ناچار از محدودیتهای عمومی علم تبعیت می کند و امری قطعی و همیشگی نیست و تقریبی و آماری است. به عنوان مثال گفته می شود که  این دارو، در فلان شرایط، در فلان درصد از بیماران، فلان مقدار بهبود ایجاد می کند. 

همانطور که هر گزاره ای که مدعی قطعیت مطلق در تمامی شرایط باشد، با دیده تردید نگریسته می شود، هر روش درمانی ای که مدعی درمان قطعی در تمام شرایط باشد، شک برانگیز خواهد بود.

9- با این مقدمه طولانی ، بیایید نگاه کنیم به فرادرمانی و سایمنتولوژی - اول فرادرمانی : بر اساس تعریف ارائه شده، فرادرمانی جهت درمان بیماریهای جسمی و سایمنتولوژی برای درمان بیماریهای روانی کاربرد دارد. فرادرمانی توسط یک حلقه عرفانی انجام می شود، این حلقه حداقل دارای سه عضو است : بیمار، فرادرمانگر و شبکه شعور کیهانی ( از الله هم به عنوان عضو چهارم حلقه نام برده شده). ارتباط بیمار با شعور کیهانی از طریق فرادرمانگر انجام می شود و سپس شعور کیهانی با اسکن کردن بیمار، کلیه بیماریهای او را تشخیص می دهد و باعث درمان آنها می شود. به این تعبیر، فرادرمانی، یک درمان کل-نگر است که سلامت کامل را به بدن باز می گرداند و محدود به درمان جزئی عوارض بیماری نیست. فرادرمانگر نیز در این میان بجز ایجاد ارتباط بیمار و شعور کیهانی نقشی ندارد. به همین دلیل، امکان اتصال هر تعداد بیمار در هر زمان از طریق یک درمانگر وجود دارد. فرادرمانگر ها مجاز به دریافت هیچ وجهی بابت خدمات خود نیستند. همچنین فرادرمانی، هیچ محدودیتی در نوع بیماری ندارد و مدعی درمان تمامی بیماریهای فرد است. علاوه بر این، نیازی به دریافت هیچ دارو و یا انجام هیچ عمل ویژه ای نیست. تنها کاری که بیمار باید انجام دهد این است که "شاهد" شود ، به این معنی که در زمان مشخصی که فرادرمانگر اعلام می کند، بصورت یک ناظر بی طرف شاهد رخداد اتفاقاتی در بدن خود باشد. در این زمان لازم نیست کار خاصی هم انجام دهد و می تواند به فعالیتهای روزمره بپردازد. ( هرچند که توصیه شده که در این زمان استراحت کند و در حالت کشف و شهودی درونی باشد.) درمان در این میان از نوع ارتباط شعور جزئی بدن بیمار با شعور کلی کیهانی است و این شعور با حذف تداخلاتی که در شعور جزئی بدن رخ داده است، آنرا به وضعیت سلامت بر می گرداند. این وضعیت مشابه آن است که یک سیستم کامپیوتری آلوده به ویروس، توسط یک سرور از راه دور ویروس یابی و پاکسازی شود.

10- سایمنتولوژی در کل، مبنایی شبیه فرادرمانی دارد، با این تفاوت که تمرکز آن بر درمان بیماریهای روانی است. بر اساس مدعیات این روش، بیماریهای روحی و روانی ناشی از "ویروسهای غیر ارگانیک" هستند که موجودیت مادی ندارند ( از اتم ، انرژی یا میدانهای نیرو تشکیل نشده اند) بلکه تنها اختلالاتی در حوزه شعور هستند. درمان با این روش نیز مشابه فرادرمانی، با اتصال به شبکه شعور کیهانی و با انتقال شعور کیهانی به صورت نرم افزاری باعث درمان مشکلات روحی و روانی خواهد شد. در جزئیاتش اگر بروید یک مقدار کالبد اختری و کانال انرژی و چاکرا و اینجور چیزها هم قاطی بحث شده اند.

11- مسیر کشف سایمنتولوژی، فرادرمانی و کلیت بحث عرفان حلقه را به نقل از یکی از سایت های مرجع این دسته  (http://www.inter-universalism.ca/) نقل می کنم : 

عامل ایجاد این رشته، مواجه شدن بنیانگذار فرادرمانی و سایمنتولوژی با وقایع و حقایق هستی است که از دوران طفولیت به شدت توجه ایشان را  به خود جلب می کرد؛ تفکر نسبت به این که “از کجا آمده ایم؟ چرا آمده ایم؟ به کجا می رویم؟ خالق کیست؟ چرا خلق کرده است؟ نتیجه ی این خلقت چیست؟ انسان کیست؟ راه های نزدیکی و شناخت او چیست؟ توان بالقوه ی او چگونه فعال می شود؟ زندگی و مرگ چیست؟ و …”. یعنی، اشتیاقی بیش از حد برای فهم جهان هستی و پی بردن به رمز و راز خلقت داشتم؛ به طوری که این افکار لحظه ای استاد را رها نمی کرد. تا این که در دهم آبان سال 1357به یکباره با الهام ها و دریافت های ذهنی ای روبرو شدند  که به دنبال آن زوایایی از هستی و انسان برایشان آشکار شد و در نتیجه ی آن به این آگاهی رسیدند که بر جهان هستی، شعور و هوشمندی عظیمی حاکم است. این هوشمندی همانند یک «اینترنت کیهانی» همه ی اجزا و زیر مجموعه ی خود را تحت پوشش هوشمندانه ای قرار داده است. این آگاهی نه تنها دربرگیرنده ی موضوعات نظری بود، بلکه اطلاعات کاربردی و دستورالعمل استفاده و بهره برداری عملی از آن را نیز شامل می شد و نحوه ی استفاده از چنین اینترنتی، دستمایه ی بنیانگذاری طب های مکمل ایرانی «فرادرمانی« و «سایمنتولوژی« و چند رشته دیگر گردید.

12- لازم به توجه است که نه فقط کشف وجود شعور کیهانی و موضوعات نظری مربوط به آن، بلکه اطلاعات کاربردی و دستور العمل استفاده و بهره برداری عملی از آن نیز بصورت یک وحی ناگهانی در سن 22 سالگی و بدون هیچ تحصیل آکادمیک، به ایشان منتقل شده است.

13- یک چیز دیگر هم باید اضافه کنم قبل از آنکه بروم سراغ بحث : تعداد قابل توجهی از تحصیل کردگان این کشور به فرادرمانی و سایمنتولوژی باور دارند. حتی میان پزشکان هم کم نیستند کسانی که به چنین مدعیات غریبی معتقدند. (شخصا تعدادی از آنها را می شناسم). شاید عجیب باشد، اما به عنوان مثال آقای دکتر اسحاق اسماعیلی که در حال حاظر مسئولیت بالایی در سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت دارند، در کنگره ای از تاثیر فرادرمانی بر بهبود سرطان صحبت کرده اند. در دوره ای، (تعجب نمی کنید که دوره مورد نظر، دوره شیرین و دلپذیر دولت احمدی نژاد و بخصوص سالهای عزیز و دوست داشتنی 88 و 89 باشد که؟) حتی در دانشگاههای اصلی کشور ایران اعتقادات مرتبط با فرادرمانی رواج داده شد. ( به عنوان نمونه این خبر را درباره همایشی در دانشگاه شهید بهشتی بخوانید : http://fararu.com/fa/news/65839/%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D8%B1%D8%B1%D9%86%DA%AF-%D8%B7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%DA%A9%D9%85%D9%84-%E2%80%8C%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D9%88-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%85%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%84%D9%88%DA%98%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%87%D8%B4%D8%AA%DB%8C)

من عمیقا معتقدم که پزشکانی که به فرادرمانی معتقدند، وظیفه اخلاقی دارند که مدرک پزشکی شان را پاره کنند. چرا که این اعتقاد به معنی آن است که هیچ چیزی از بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی و دیگر بنیانهای پزشکی نمی دانند.

14- آخرین نکته قبل از بحث انتقادی هم اینکه در صحبتهای پیروان این فرقه ، اشارات متعددی به تحقیقات متعدد در این زمینه می شود که همگی موید صحت فرادرمانی هستند. نمونه هایی از این تحقیقات را می توانید از  لینک های سمت راست این صفحه ببینید : http://www.inter-universalism.ca/psymentology/ یک نمونه بسیار رایج دیگر هم که ایشان از آن نام می برند، درمان تعدادی ( به گفته ای 30 نفر) بیمار سرطانی بدخیم با سرطان کلیه در بیمارستان مسیح دانشوری است که پزشکان از ایشان قطع امید کرده بودند و اما با فرادرمانی همگی آنها بهبود یافته اند. البته در مستندات قابل جستجو در وبسایت اثری از چنین مطالعه ای نیست ( بدیهی هم هست، بیمارستان مسیح دانشوری مربوط به بیماریهای ریوی است و ربطی به سرطان کلیه ندارد) آنچه به نظر می رسد مربوط به بیمارستان مسیح دانشوری باشد، تحقیقی درباره بیماران کاندید پیوند ریه است که در این لینک زیر آمده است. هیچ بحثی از درمان سرطان در اینجا نیست بلکه ادعای بهبود وضعیت تنفسی و کاهش خلط بیماران و مواردی از این دست شده است. بیماران مورد نظر هم هیچکدام سرطان ندارند و بیماریشان برونشکتازی است.  

http://nebula.wsimg.com/6d52c69a2535cf8e724563ae21f842c3?AccessKeyId=81F4C09093DA08B61E82&disposition=0&alloworigin=1

15- من ابتدا یک نکته را درباره ابن تحقیق و نمونه های دیگری که در این زمینه انجام شده بگویم : تمامی این تحقیق ها اشکالات مبنایی بسیار جدی دارند. در بین آنها که من دیدم، هیچکدامشان دوسر کور نبودند. هیچکدامشان توزیع درست نمونه های آزمایشی نداشتند. در ارائه نتایج تحقیق به شکل بسیار واضحی نتایج ارائه شده جهت دار و ناقص بود. سر جمع هیچکدام آنها شامل حتی حداقلهای یک تحقیق علمی نبودند. بحث کردن درباره اشکالات مبنایی این تحقیقات موضوع این نوشته نیست، هر کدامشان خودش نیازمند نوشته ای مطول تر از کل این است. صرفا این را از من بپذیرید که اعتبار علمی این مقالات (لااقل آن چند تایی که من خواندم) بسیار پایین است. چند جلد نشریه تحت عنوان ویژه نامه فرادرمانی از نشریه دانش پزشکی نیز چاپ شده است که در وبسایتهای مربوط به فرادرمانی قابل دسترسی است. نشریه دانش پزشکی به خودی خود، نشریه ای تحت نظر آقای شهاب الدین صدر ( رییس سابق نظام پزشکی) است. با توجه به اینکه این ویژه نامه ها را، هیچ کجا بجز در سایتهای مربوط به فرادرمانی پیدا نکردم، برای اطمینان از اینکه این مطالب در نشریه تحت نظر ایشان چاپ شده به ایشان ایمیل زده ام، اما هنوز جوابی در رد یا تایید آن نگرفته ام. بجز ایمیل شخصی ایشان، هیچ اطلاعات تماسی از خود نشریه مربوطه هم پیدا نکردم.

16- در این نوشته به مبانی فکری و فلسفی عرفان حلقه نمی پردازم. قبل از نوشتن این متن، چند تایی کتاب و مقاله شامل "عرفان حلقه – دفتر اول" ، "چند مقاله" ، "فرادرمانی" و "ویروسهای غیرارگانیک" را خوانده ام. وبسایت های مرتبط با موضوع را هم زیاد گشتم بنابراین گمانم اطلاعات نسبتا کاملی نسبت به آموزه های محمدعلی طاهری داشته باشم. اما موضوع این نوشته مبانی فکری و فلسفی عرفان حلقه نیست. آن هم خودش یک بحث طولانی می طلبد. هدف این نوشته صرفا بحث درباره علم است و درباره اینکه درمان به روش فرادرمانی چقدر نامربوط است.

17- اول درباره درمان کل نگر ( یا در این مورد فرا-کل نگر) : موجود زنده، یک ماشین شیمیایی است. پیچیدگی بسیار زیاد این ماشین، چیزی از این ادعا کم نمی کند. هر چقدر که دقیقتر به آن نگاه کنیم و هر چه بیشتر در موردش تحقیق می کنیم، آخرش همه چیز بر می گردد به مجموعه ای از تبادلات و واکنشهای الکترو شیمیایی. درست مثل هر ماشین دیگری، این ماشین هم ممکن است دچار اشکال شود. ( مشخصا بدلیل نوع عملکرد این ماشین خاص و نوع تبدیل سلول اولیه به جنین و به موجود زنده، احتمال اشکال در آن بسیار هم زیاد است. به حدی که تقریبا نمونه بی اشکال در آن وجود ندارد. یک نفر کله اش بی مو است و دیگری قلبش ضعیف است، یکی رگهایش نازک است و آن یکی به بادام زمینی حساسیت دارد. یکی پوستش خشک است و دیگری مویش چرب، یکی انحراف استخوانی دارد و آن یکی کور رنگی.) برخورد با مشکل هم ، مثل مشکل در هر ماشین دیگری، جزء به جزء است، به خاطر آنکه این اجزا موقعیت و رفتار متفاوتی دارند. شکستگی استخوان پا به شکلی درمان می شود و گرفتگی عروق به شکلی دیگر. پرکاری تیرویید به ارگان خاصی مربوط است و راهکارش هم تامین ماده شیمیایی مشخصی است و سوزش معده به ارگان دیگری و راهکارش تامین ماده شیمیایی دیگر. هیچ ماده شیمیایی ای وجود ندارد که در آن واحد بر تمام ارگانهای بدن تاثیر بگذارد و اگر هم باشد، تاثیرش نمی تواند بر تمام این ارگانها، در تمام انسانها و برای تمام بیماریها مثبت باشد. این از مبنای علمی. اما علاوه بر این مبنای تحقیقاتی هم هست : هیچ یک از شاخه های طب کل نگر تا بحال نتوانسته اند نشان بدهند که تاثیر مثبت واقعی ( فراتر از اثر دارونما) بر درمان بیماری داشته اند.

18- انواع مختلفی از ادعاها در مورد طب های جایگزین و انواع طب های کل نگر، با مبنای درمان طبیعی ، یا مبنای انرژی های موهوم ، یا مبنای آب مقطر (هومیوپاتی) و امثال آنها در طی زمان مطرح شده است. در مورد تعداد زیادی از آنها آزمایشهای متعددی هم صورت گرفته است. تقریبا در هیچ موردی (تا آنجا که در خاطر من است ، "تحقیقاً در هیچ موردی") نشده است که تاثیر این روشهای درمانی بیش از دارونما (Placebo) باشد. در برخی موارد (مثلا در مورد هومیوپاتی) تعداد آزمایشات انجام شده بسیار زیاد است و هر کدام که آزمایشی با رعایت مبانی تحقیق علمی بوده اند، به همین نتیجه رسیده اند. (بدیهی است که نمونه های تحقیقات جهت دار و بدون رعایت مبانی تحقیق مانند آنچه در فرادرمانی می بینیم، در مورد تمام دیگر نمونه های طب جایگزین وجود دارد.) بجز این تعداد زیادی مطالعات متآنالیز (به زبان خیلی ساده یعنی جمع آوری نتایج از چندین مطالعه قبلی و یک کاسه کردن همه آنها و در نتیجه رسیدن به دقت بالاتری در تحقیق) هم انجام شده است که همه آنها هم به همین نتیجه رسیده اند. آقای Ben Golacre در دو کتاب Bad Science و Bad Pharma به طور مفصل در این زمینه صحبت کرده است و بخصوص در کتاب Bad Pharma که برای بحث درباره خطاهای (احتمالا عمدی) شرکتهای دارویی در ارائه نتایج مثبت از داروهایشان بحث مفصلی شده است، نمونه هایی از آنکه چطور تحقیقات به ظاهر علمی، با نمونه برداری غلط، با هدایت غلط آزمایش و با ارائه غلط نتایج باعث ایجاد باور متفاوت از حقیقت می شود را نشان داده است. مثال خوبی از این امر را می توان در تحقیقی که در بیمارستان مسیح دانشوری انجام شده بود دید : نمونه برداری به شکل واضحی اشکال دارد و وضعیت سلامتی دو دسته با همدیگر تفاوت معنی دار دارد. تحقیق به صورت کور انجام نشده است و نه فقط پزشک از نمونه برداری مطلع بوده، که احتمال می دهم به دلیل تفاوت برخورد با بیماران در تماس های درمانگر با آنان، خود بیماران هم از این امر مطلع باشند. داده های به صورت ناقص در تحقیق ارائه شده است، نتایج آماری به صورت گزینشی و هر بار به شکلی ارایه شده و در نهایت تنها 9 مورد از بیماران از بین 34 مورد در گزارش تحقیق آورده شده است. سر جمع، چاپ شدن تحقیقی با این سطح نازل علمی در یک نشریه معتبر بسیار بعید است. جالبی امر در این است که تحقیقی که نتیجه اش بهبود بعضی عوارض بیماری در تعدادی بیمار مبتلا به برونشکتازی (به طور ساده : جمع شدن ترشحات ضخیم در نایژه ها و بسته شدن آنها) است، در بین پیروان حلقه به صورت درمان قطعی سرطان کلیه معروف شده است !

19- برگردیم به درمان : شیوه های درمانی رایج نتیجه سالها تحقیق و بررسی اند. هر روش درمانی اول باید بصورت تئوریک نشان دهد که می تواند مفید باشد. ( مثلا فلان داروی مسکن باید اول نشان دهد که دارای فاکتوری است که می تواند بر فلان بخش از مسیر عصبی اثر بگذارد و با فلان واکنش شیمیایی، انتقال پالس عصبی درد را به مغز تخفیف دهد.) بعد باید آزمایشهای حیوانی را بگذراند و نشان دهد که در حیوانات مفید بوده و آثار جانبی ندارد. بعد تازه نوبت آزمایش محدود در انسان می رسد و در صورت موفقیت در تمام این مراحل است که دارویی ( یا شیوه درمانی) در اختیار عموم قرار می گیرد. در این تحقیقات، انواع آثار مختلف بررسی می شود: آیا همزمانی بیماری با بیماریهای دیگر یا همزمانی دارو با داروهای دیگر اثری دارد؟ چه میزان ماده موثر باید در دارو باشد و در چه فواصلی باید مصرف شود؟ آیا سن، نژاد و جنسیت در تاثیر دارو موثر است؟ و امثال این موارد. به عنوان نمونه، اگر چنین تحقیقی در مورد فرادرمانی بخواهد انجام شود باید بتواند نشان دهد که آیا مثلا روزی 5 دقیق اتصال به شبکه کیهانی مناسبتر است یا 10 دقیقه. آیا یکبار در روز بهتر است یا 4 بار در روز. آیا اتصال به شبکه باید هر روز انجام شود، یا هر ساعت یا هفته ای یکبار هم کافی است؟ چند روز متوالی اتصال برای درمان چه بیماری ای لازم است؟ ایا استفاده همزمان از فرادرمانی با استامینوفن ایجاد مشکل می کند یا نه؟ آیا استفاده همزمان از فرادرمانی و قرص نیتروگلیسیرین باعث رقت بیش از حد خون نمی شود؟ و سوالاتی از این دست. بدیهی است که با توجه به نزول کل سیستم فرادرمانی از طریق وحی لحظه ای به آقای طاهری، هیچیک از این مراحل طی نشده است. من هم هیچ تحقیقی ندیدم که مواردی از این دست را مورد بررسی قرار داده باشد.

20- علاوه بر اینها: با توجه به اینکه شبکه شعور کیهانی به معنی وجود کل جهان در یک وجود واحد است، لزومی ندارد که فکر کنیم که کارکرد این شبکه محدود به انسان است و همانطور که حضرت استاد فرموده، این شعور در تک تک ذرات جهان جاری است. در نتیجه باید پرسید آیا شعور کیهانی می تواند در موجوداتی غیر از انسان هم اثر بگذارد؟ آیا مثلا می تواند کاربورات یک ماشین را تعمیر کند، پنچری اش را بگیرد یا روغن ترمزش را پر کند؟ اگر پاسخ به این پرسشها منفی است، متقابلا باید تصور کرد که پاسخ به پرسشهای مشابه در مورد انسان هم منفی خواهد بود. (البته یک مورد تحقیق بی نام، که ادعا می شود در دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده وجود دارد که مدعی است اعمال انرژی کیهانی حلقه به نمونه های بتن باعث بهبود مقاومت آنها شده است. این یکی چون حوزه تخصصی شخص من است می توانم به شما اطمینان بدهم که تحقیقی غیر علمی تر و چرند تر از این در زندگیم ندیده ام. تقریبا تمام مراحل انجام تحقیق و ارائه گزارشش غلط است و نتیجه گیری اش هم بر داده های بسیار اندک و ناقص استوار است و تازه، نتیجه ای که مدعی مثبت بودن آن است، در محدوده انحراف معیار معمولی مقاومت نمونه های بتنی است و نه بیشتر) 

21- اما اصولا این اثر دارونما چیست که می گویم تاثیر فرادرمانی و دیگر طب های جایگزین، حداکثر معادل دارونما است؟ دارونما یک دارو است که هیچ ماده موثر دارویی ندارد، مثل آمپول آب مقطر یا کپسول پر شده با خاک قند). در تحقیقات دارویی، برای بررسی اثر یک دارو، به تعدادی از افراد مورد بررسی دارو و به تعدادی دیگر دارونما می دهند و بعد بررسی می کنند که وضعیت این دو گروه چه تفاوتی با یکدیگر داشته است. نکته ای که بسیاری از محققین را به فکر فروبرده است آن است که تعدادی (گاه قابل توجه) از کسانی که دارونما دریافت می کنند هم نشانه هایی از بهبودی بروز می دهند. حتی بعضی هایشان با خوردن دارونما دچار عوارض جانبی (مثلا تهوع و سرگیجه و بی خوابی) می شوند. چند عامل در این مساله موثر است : نخست توانایی طبیعی بدن برای مقابله با بیماریها به این معنی که حتی در صورتی که درمانی هم صورت نپذیرد، بدن انسان (و دیگر موجودات زنده) توانایی مقابله با برخی بیماریها و عوارض ناشی از آنها را دارند. اصولا همینکه نسل موجودات زنده در این چند میلیارد سال منقرض نشده است ناشی از همین توانایی است. نژاد بشری هم در تاریخچه (به اعتقاد بعضی ، بیش از دو میلیون ساله) اش تنها چند ده سالی است که به داروها و روشهای درمانی واقعا موثر در مورد بسیاری از بیماریها دست پیدا کرده اما چنانچه واضح است، این نژاد پیش از آن منقرض نشده بوده است. از قضا این یکی از مواردی است که اخیرا در تحقیقات در مورد اثر دارونما به آن توجه شده است: محققا متوجه شده اند که اثر دارونما، از نظر آماری برابر با اثر عدم درمان (یعنی شفای طبیعی بدن) است. عامل دیگری که در اثر دارونما موثر است، تاثیر تلقین بر برخی عوارض بیماریها (بخصوص درد) است. دارونما و دیگر روشهای تلقینی (مانند هیپنوتیزم) از توانایی طبیعی بدن برای تخفیف و تحمل درد استفاده می کنند. به همین دلیل هم هست که برای مقابله با درد موثر به نظر می رسند. بحثهای متعددی در این زمینه انجام شده است و موارد متعددی از جمله انتظار بیمار برای بهبودی ، بهبود طبیعی بدن و همینطور چرخه درمان طبیعی نیز برای آن بر شمرده شده اند. بحث چرخه درمان طبیعی به این معنی است که بیماری، شروع می شود، حال بیمار کم کم بد می شود، تا اینکه به وضعیت نهایی می رسد و بعد کم کم شروع به خوب شدن می کند. (مثلا در سرماخوردگی این چرخه چند روز به طول می کشد.) عاملی که برخی بیماران را معتقد به طب های جایگزین یا مثلا معجزه گر بودن یک پزشک می کند، گاهی همین امر است : در طی دوره افول ، مرتب از این دکتر به آن دکتر می روند، تا جایی که مراجعه به یکی شان ( چه دکتر طب و چه درمانگر طب جایگزین) همراه می شود با تغییر جهت چرخه طبیعی بیماری به سمت درمان و آنوقت است که معتقد می شوند که فلان دکتر با یک نسخه خوبشان کرده است. از قضا اینکه در برخی طبهای جایگزین از جمله فرادرمانی و هومیوپاتی، معتقدند که در ابتدا حال بیمار بد می شود (یا بیماریهایش بیرون می ریزد) بعد بهبود می یابد نشانه حرکت در همین سیکل طبیعی است و ربط چندانی به درمان انجام شده ندارد.

22- از همه جالبتر در این میان، نیاز به وجود یک فرادرمانگر است. معنی اش این است که این شعور کیهانی که در همه چیز و همه جا جاری است، از بیماری فلان فرد خبر ندارد و حتما باید یک فرادرمانگر موضوع را به شعور کیهانی خبررسانی کند. تازه بعد از اینکه فرادرمانگر وارد ماجرا شد، شعور کیهانی شصتش خبردار می شود که فلان نقطه از کره زمین، فلان آدم بیمار است. شعور کیهانی کذایی از ویروسهای غیر ارگانیک هم خودش مطلع نیست و تا وقتی که کلاس نرفته باشی، از تو هیچ دفاعی نمی کند. اما همینکه بروی کلاس و مدرک حلقه محافظ بگیری، ناگهان حلقه می زند دورت و ویروسها را دور می کند.

23- و سوال آخر من هم این است که : مگر نه اینکه ایجاد حلقه محافظ و ایجاد ارتباط با شعور کیهانی، نه کاری دارد، نه هزینه ای دارد، نه محدودیتی؟ پس چرا آقای طاهری و پیروانش، نمی آیند یک حلقه محافظ دور کل کره زمین بکشند، به کل بیماریهای روانی را درمان کنند، چرا هر کدامشان نمی رود در یک بیمارستانی و کل بیماران آن بیمارستان را از تمام بیماریهایش شفا بدهد؟ اگر در عین اینکه مدعی داشتن این توانایی هستند، این کار را نمی کنند، نباید پذیرفت که خون تمام بیمارانی که در تمام بیمارستانهای دنیا می میرند، پای آنهاست؟ تمام افسردگی ها و شب نخوابی های تمام بیماران روانی و عصبی دنیا هم پای آنهاست؟ چرا این فرادرمانگرانی که مدعی درمان سرطان اند ( در یک مورد، یکی شان مدعی است که کودکی که سرطان کل شکمش را گرفته بوده ، در 48 ساعت کاملا درمان شده بطوریکه وقتی جراح برای خارج کردن غدد شمکش را شکافته، هیچ غده ای ندیده) به یک تک نمونه های گنگ استناد می کنند و نمی روند کنار در بیمارستان محک، هر کودک سرطانی ای که وارد بیمارستان می شود را درمان کنند؟ مگر نه اینکه این درمان نه هزینه ای دارد و نه محدودیتی و از آنطرف هر کسی را که ببینی نوعی از مرض را دارد، چرا هر کدامشان کل خانواده شان، کل همسایگان و کل همشهریانشان را وصل نمی کنند به حلقه که به کل تمام بیماریها از این مملکت و از این کره خاکی رخت بر بندد؟ وقتی چنین کاری از سرحلقه این مجموعه و از پیروانش سر نمی زند، یا باید در ادعای انساندوستی و انسانیت آنان شک کرد و یا باید پذیرفت که ادعای درمان، پوچ و واهی است.

24- حرف آخر من این است: فرادرمانی یک کلاهبرداری بزرگ است. یک دروغ به قیمت جان انسانها. چند سال دیگر هم که بگذرد کسی چیزی از این حرفها یادش نخواهد ماند، می رود کنار دست آب درمانی و انرژی درمانی و قارچ کمبوجا که هر کدامشان قرار بود در دوره ای، درمان هر درد بی درمان باشند و در دوره ای طرفدار هم پیدا کردند اما بعد از اینکه همه به عینه بی خاصیت بودنشان را دیدند، فراموششان کردند. ما ماندیم و همان آسپیرین و آنتی بیوتیک خوب قدیمی که هنوز هم که هنوز است، آدمها را درمان می کند و سلامتشان را بازپس می دهد، بی اینکه لازم باشد کلاس اعتقاد به آنتی بیوتیک و آسپیرین را رفته باشی.