٭ A la recherche du temps perdu
--------------------------------------
1- عكس بايد مال 50 سال پيش باشد. اينرا از چهره آدمهاي توي عكس مي گويم. از آدمهايي كه در عكس هم هستند مي شود فهميد. يكي شان 48 سال پيش مرده است. خيلي هاي ديگرشان هم امروز ديگر نيستند.

2- عكس، يكي از مجموعه اي از 5 عكس است، در فيس بوك. تازه ترين عكس اين مجموعه مال 30 سال پيش است. اين يكي مال وقتي است كه من بوده ام. اين قيافه ها را در اين سنين يادم مي آيد. بعضي از آدمهاي آن بقيه را شايد اگر تگ نشده باشد نشناسم.

3- كسي كه عكس ها را به اشتراك گذاشته، زيرشان نوشته once upon a time. هر چند روز يكبار يكي به اين مجموعه اضافه مي كند. آدمهاي عكس ها جدي و موقرند، آن موقع ها لابد هنوز رسم نبوده كه در دوربين بخندند. لابد رسم نبوده كه بگويند سييييييب. آن موقع ها شايد هنوز سيب نبوده. شايد اصلا اين عكس ها مال دنياي موازي ديگري هستند كه آدم و حوا از درخت سيب نخورده اند و همه آدمها هنوز در بهشت هستند.

4- من هم يكي از اين مجموعه ها دارم. نامش را گذاشته ام :
A la recherche du temps perdu
چون فكر مي كنم كه يك نفر آن زمان را از ما دزديد. برد يك جايي پنهان كرد.
انگار كه اين عكس ها مال يك دوران جادويي اي هستند كه گم شده اند، دوران خوشي كه سپري شده است و هيچوقت ديگر بر نمي گردد.

5- يك جايي در زمانهاي دور، دنيا ساده بود. ماركز نوشت :"جهان چنان تازه بود که بسیاری از چیزها هنوز اسمی نداشتند."
نوشته شده در ساعت 7:00 PM