٭ بيهوده است، بيهوده است، زندگي سراسر بيهوده است. آدمي از تمامي زحماتي كه زير آسمان مي كشد چه نفعي عايدش مي شود؟ نسلها يكي پس از ديگري مي آيند و مي روند ولي دنيا همچنان باقي است. آفتاب طلوع مي كند و غروب مي كند و باز با شتاب به جايي باز مي گردد كه بايد از آن طلوع كند. باد به طرف جنوب مي وزد و از آنجا به طرف شمال دور مي زند. مي وزد و مي وزد و باز به جاي اول خود باز مي گردد. آب رودخانه ها به دريا مي ريزد، اما دريا هرگز پر نمي شود. آبها دوباره به رودخانه هاي باز مي گردند و باز روانه دريا مي شوند.
همه چيز خسته كننده است. آنقدر خسته كننده كه زبان از وصف آن قاصر است. نه چشم از ديدن سير مي شود و نه گوش از شنيدن. آنچه بوده باز هم خواهد بود، و آنچه شده باز هم خواهد شد. زير آسمان هيچ چيز تازه اي وجود ندارد. آيا چيزي هست كه درباره اش بتوان گفت : "اين تازه است" ؟ همه چيز از پيش از ما، از گذشته هاي دور وجود داشته است. يادي از گذشتگان نيست. آيندگان هم يادي از ما نخواهند كرد.
...
من هرچه را كه در زير آسمان است ديده ام. همه چيز بيهوده است. درست مانند دويدن بدنبال باد.

(از تورات، كتاب حكمت، نوشته ( يا وحي شده به) سليمان نبي)
نوشته شده در ساعت 7:53 AM