BOLTS




Saturday, January 17, 2009

٭
به فكرم افتاده كه بنويسم :
"پس"

نه هيچ چيزي قبلش و نه هيچ چيزي بعدش.
فكر مي كنم كه مجموعه اي پست داشته باشم تحت عنوان تك كلمه اي ها. بدون عنوان، بدون توضيح، يك كلمه تنها.

قديمترها، شيفته تصاوير بودم. تصاويري كه با واژه ساخته مي شد.دلم مي خواست اگر متني (يا اتودي از شعري) مي نويسم،تصاويري داشته باشد كه خواننده را با خود همراه كند.
بعد تر ها دنبال صداي كلمه ها افتادم، موسيقي واژگان.

تازگي ها فكر مي كنم به تك كلمه ها. تك كلمه هايي كه پس و پيش ندارند، تك كلمه هايي كه نه تصويري مي سازند، نه معنايي خاص دارند. در اين تك كلمه هاي من، واژه هاي پيچيده با بار معنايي والا وجود ندارند. خيلي هايشان حتي تك سيلابي اند :
"چي؟"
يا
"تا"
نمي خواهم اداي پست مدرن در بياورم. كلا هيچ ايده اي هم درباره تئوري پردازي و اينجور مزخرفات ندارم.


براي همين پست امروز من هست :

"پس"


همه اين بقيه بي خود است.

Labels:




Comments:
خوبید؟ هرچند که حتی کامنت هاتون هم تلخ گسی دارند که حکایت از خوب نبودن حالتون داره. آره من هم منظورم این بود که دیگه هیچ فیلمی نفس گیر نیست. ولی هوای تهران هنوز نفسمونو بند نیاورده. پوست کلفت تر از این حرفا شدیم به گمانم. پس.
 
شما خواهی نخواهی مدرن هستید قربان ..ضمنا جایتان را تابستان خالی میکنم ..یونان بدون جزیره هایش زیاد معنایی ندارد
 
Post a Comment

........................................................................................

Home