٭ آقای ب را فرستاده ام گوشه ای برای خودش فال بگیرد.
این نوشته تلخ تر از آن است که آقای ب بتواند بنویسدش.

مصاحبه سعید لیلاز را با روزآنلاین امروز (پنچ شنبه ) بخوانید.
تصویری که از اوضاع اقتصادی ایران می دهد، چنان است که تا عمق استخوان آدم یخ می زند.

راستش حتی تئوری"بدترین سناریو" که مدتهاست به عنوان روش درست پیش بینی وقایع این مملکت آنرا بکار می برم، هم ، از پس پیش بینی شاهکاری که حضرت قدسی مآب ریاست جمهوری در مدت یک سال و نیم ایجاد کرده اند ناتوان بوده است.

کسی می گفت، وعده هایی که ایشان در سفرهای استانیشان داده اند، برای خرج کل درآمد کشور تا سال 1391 کافی است.
آقای لیلاز هم می گویند که حتی اگر همین امروز هم بهترین سیاست های اقتصادی بکار رود، تا اواسط سال 1387 گرفتار سیاستهای این مدت ایشان هستیم. به پیش بینی ایشان، بهترین و کم خطر ترین وضعیت ممکن آن است که قیمت دلار به 1500 تومان افزایش یابد و برای یک دوره یکسال و نیمه تورم 30 تا 40 درصد داشته باشیم.
این تازه بهترین و کم خطر ترین وضعیت ممکن مان است.
احتمال درست تر، فروپاشی اقتصادی کشور است.

دلم می خواهد گریه کنم. من این کشور را دوست دارم. دلم می خواهد در این کشور زندگی کنم. تمام زندگی حرفه ای ام در راهی است که آبادانی بیشتر این کشور را باعث می شود.
اما بی خردان چاهی کنده اند که انگار پرکردنی نیست.
این تک سنگ ریزه هایی هم که تلاش حرفه ای امثال من در آن می ریزد، چاره کار نمی شود.
نوشته شده در ساعت 1:20 PM