٭ آقای ب دعوت پارسالی آقای هدایت را می پذیرد و فعلا به سفر می رود
---------------------------------------------
آقای ب نامه هایش را جابجا می کند و نگاهش به نامه ای می افتد که پارسال آقای هدایت برایش فرستاده است.
آقای ب فکر می کند که تعطیلات زمستانی در جوار سواحل زیبای مدیترانه هم بد نخواهد گذشت و چه بسا اصلا بهتر از ماندن در اینجا و نگران انتخابات بودن است.
ته دلش از من هم دلخور است که ماشین حسابش را گرفته ام. فکر می کند، بدون ماشین حساب که حرفی برای گفتن نمی ماند.

آقای ب برای آقای هدایت ایمیل می زند و می گوید :
عزیز جان ما داریم می آییم. یک چند مدتی مزاحم خواهیم بود.
نمی خواهد تدارک خاصی ببینی، یک پیاله آب در آبگوشتتان اضافه کنید برای ما کافی است.
البته با چند شیشه شراب اصل فرانسوی و ایتالیایی و چند کیلو پنیر خوب و خوشمزه.

آقای هدایت هم ریپلای می زند که قدمتان روی چشم. ما می دهیم موناکو را آب و جارو کنند تا شما برسید.
چه بسا گفتیم که یک میز تخته اختصاصی هم برای ما و شما در مونت کارلو بگذارند.

آقای ب تخته نرد دوست ندارد اما بالاخره تخته نرد بازی کردن در مونت کارلو هم صفای خودش را دارد.

آقای ب بار و بندیلش را می بندد. به تعداد کافی کاغذ برای نامه نگاری بر می دارد و عازم سفر می شود.

این وبلاگ را هم مجددا به من پس می دهد.

وبلاگ را که پس می گیرم کمی دلم می گیرد.
می دانید :
داشتم به آقای ب عادت می کردم.

شاید تقصیر نازلی است. بالاخره جی ال کبیر وقتی می گوید که این وبلاگ بدون آقای ب و بدون ماشین حساب بهتر است، لابد چیزی می داند. ما هم که طبق معمول می گوییم : سمعا و طاعتا.
و آقای ب را می رسانیم فرودگاه که برود آب و هوایی تازه کند.
نوشته شده در ساعت 11:18 AM