٭ امروز یک کمی جایش خوبتر شده است. احمدی نژاد را می گویم.
هرچند یک نفر قبل از انتخابات می گفت می دانید فرق بین "ارائه باطن" ( که با ادبی ترین شکلی بودکه من می تونستم برای اون موضوع پیدا کنم) و رای آوردن احمدی نژاد چیه ؟
و جواب این بود که در اثر ارائه باطن ، حداکثر دو سه ساعتی باطن آدم درد می کند. اما در اثر احمدی نژاد لااقل 4 سال باطن آدم گرفتار درد است.
حالا حکایت ماست که اگرچه حالا حالا ها باطنمان در خواهد کرد اما یک کمی دردش بهتر شده است و کمی منطقی تر شده ایم.
بنابر این برنامه زندگی ما شده است :
1- بررسی ماجرای مهاجرت از این مملکت
2- بررسی روشهایی که در این مدت باید در پیش بگیریم تا دوباره یک سری مدیر را که تازه از توی جوب در آمده اند تربیت کنیم تا بفهمند که علم و دانش و منطق و تجربه مهم است و آدم باید برای کارهایش برنامه ریزی کند و از اینجور مقدمات اولیه که نسل قبلی ما یک عمر وقت گذاشت تا به مدیران فعلی بیاموزاند و حالا ما هم باید یک عمر وقتمان را صرف این کنیم که مقدمات را به آقایان یاد بدهیم. که البته این کار به جایی هم نمی رسد و تا وقتی که آقایان این حرفها را قبول کنند و باور کنند که آدم باید لااقل سالی یکبار حمام برود، باز مردم ایران مشت محکمی به دهان خودشان می زنند و یکسری آدم دیگر را از توی جوب بیرون می آورند و پست و مقام می دهند.

در ضمن من باز هم 18 برومر لویی بناپارت را توصیه می کنم که یکبار دیگر هم بخوانید. حتی اگر 100 بار هم قبلا خوانده باشید.

آقای ونگز عزیز هم یک وبلاگ جدید گرفته است که البته مطمئن نیستم که هک نشده باشد ! چونکه نوشته آخرش همچین یک کمی عجیب می زند.
نوشته شده در ساعت 8:04 AM