٭ چند روزی است که به فکر افتاده بودم که یک داستان دست جمعی بنویسیم.
بعد ناگهان در یک لحظه خلاقیت ناگهانی به این نتیجه رسیدم که بهتر است بجایش یک کتاب آسمانی بنویسیم.
یک ایده هایی هم برایش دارم.
اسمش هست : کتاب واژگان
در فکر بودم که این کتاب از کتابهایی تشکیل شده باشد که هر کس که خواست چیزی به آن اضافه یا کم کند یا کتاب تازه ای به آن بیفزاید.

برای شروع هم به یک چنین چیزی فکر کرده ام :
-------------------------
اين کتاب واژگان است چنانچه نوشته شده.سوگند که هيچ واژه آن مقدس نيست و و هر واژه ملغمه اي است از راست و دروغ. آن کس که کتاب واژگان را خواند، داند که هيچ راست در آن نيست مگر آنکه به دروغ آميخته باشد و هيچ دروغ نيست مگر جزئي از حقيقت در آن پنهان باشد. هرکس به جمله اي از اين کتاب باور بياورد ابلهي بيش نيست. اين کتاب واژگان آنگونه که نوشته شده هر روز در دسترس تحريف است و هيچ واژه آن آنگونه نيست که بوده. و هيچ واژه آن آنگونه نخواهد بود که هست.
---------------------

کتاب واژگان
------------
1- کتاب آغاز
------------------
1- از آغاز همه چيز بود. زمين و خورشيد و ماه و ستارگان و سنگها و درختها و تمام گياهان و جانوران و پرندگان و چهارپايان و ماهيان و خزندگان و هر آنچه بر روي زمين مي رود و هر آنچه در هوا مي پرد و هر آنچه در آب مي رود و آنچه گاه در زمين است و گاه در هوا و آنچه گاه در زمين است و گاه در آب و آنچه گاه در هوا است و گاه در آب و آنچه هر لحظه در جاييست و آنچه مي رود و آنچه مي آيد و آنچه پا برجاست و صداها و نورها و رنگها و شعله آتش و دود و پارچه هاي زيبا و سنگهاي تراشيده و خانه هاي ساخته و درختهاي کاج و سرو و چنار و سپيدار و هر آنچه مي رويد و هر آنچه مي پژمرد و هر آنچه خواستني است و هر آنچه به انديشه مي آيد يا از خاطر مي گذرد، و اين کتاب واژگان که همه چيز در آن نوشته شده، همه از آغاز در جهان بود. و هر آنچه هست، بوده و خواهد بود و هر آنچه نيست، نبوده و نخواهد بود.
2- و هر آنچه در جهان بود همانگونه بود که هست اما هيچ يک نه نام داشت ، نه معنا
3- و نام همه چيز نزد خدا بود و معناي همه چيز نزد خدا بود.
4- و خدا به همه چيز نگريست. به زمين و خورشيد و ماه و ستارگان و سنگها و درختها و تمام گياهان و جانوران و پرندگان و چهارپايان و ماهيان و خزندگان و هر آنچه بر روي زمين مي رود و هر آنچه در هوا مي پرد و هر آنچه در آب مي رود و آنچه گاه در زمين است و گاه در هوا و آنچه گاه در زمين است و گاه در آب و آنچه گاه در هوا است و گاه در آب و آنچه هر لحظه در جاييست و آنچه مي رود و آنچه مي آيد و آنچه پا برجاست و صداها و نورها و رنگها و شعله آتش و دود و پارچه هاي زيبا و سنگهاي تراشيده و خانه هاي ساخته و درختهاي کاج و سرو و چنار و سپيدار و هر آنچه مي رويد و هر آنچه مي پژمرد و هر آنچه خواستني است و هر آنچه به انديشه مي آيد يا از خاطر مي گذرد. و خدا هر يک را صدا زد و نامش را به آن داد و زمين را ديد و به آن گفت زمين و خورشيد را ديد و به آن گفت خورشيد و درخت را ديد و به آن گفت درخت و انسان را ديد و به آن گفت انسان.
5- اما خدا معناي هيچ يک را به آن نداد
6- و هر چيزي که بود بي معنا بود و هر چيزي که هست بي معناست و هر چيزي که خواهد بود بي معنا خواهد بود. چون معناي همه چيز نزد خدا بود و خدا معناي هيچ چيز را به آن نداد.
7- و اسب به خدا گفت که معناي من را به من بده آنگونه که نامم را دادي و خدا معنايش را به او نداد و درخت به خدا گفت که معناي مرا به من بده آنگونه که نامم را دادي و خدا معنايش را به او نداد و انسان گفت که معناي من را به من بده آنگونه که نامم را دادي و خداي معناي او را به او نداد. و انسان گفت که نام و معناي آنچه هست را به من بده و خدا نام آنچه هست را به او داد و معناي آنچه هست را به او نداد.
8- و انسان به اسب گفت که نام تو اسب است و معناي تو آن است که مرا سواري دهي و به درخت گفت که نام تو درخت است و معناي تو آن است که به من بار دهي و گفت که نام من انسان است و معناي من آن است که سرور تمام شما باشم و به خدا گفت که نام تو خداست و معناي تو آن است که معناي همه چيز باشي.
9- و خدا آنچه انسان گفت را پسنديد.
------------------------------

هر کسی که موافق است یک کامنت بدهد تا فکر کنیم که بعدا چکار کنیم.



نوشته شده در ساعت 9:24 AM